Πάλι θα Δειλιάσουμε ;

Γράφει ο Βασίλης Στεφ. Λάππας

Να εξηγούμαστε΄, είμαστε ένας λαός που ακόμη και τώρα που διάγει μέρες σχετικής έως απόλυτης φτώχειας, για τους περισσότερους μισθωτούς και συνταξιούχους, παραμένει εγκλωβισμένος στις μεμψίμοιρες αυταπάτες του. Παρά τις γενικόλογες, ασαφείς και δημαγωγικές διατρανώσεις των πολιτικών του ταγών και δη των κομμάτων που διακυβέρνησαν και συνεχίζουν να κατέχουν την εξουσία στη χώρα  μέχρι και σήμερα, εξακολουθεί να τρέφει φρούδες προσδοκίες σε αυτούς  που τον εξώθησαν στην κατάντια και τον εξευτελισμό, στην απόγνωση και στην απελπισία όπου  απτόητοι κι αναιδείς επιμένουν να εγγυώνται τη λύτρωση του λαού από την εξαθλίωση. Αν οι Έλληνες εκτιμούν ή ακόμη χειρότερα πιστεύουν πως ο εχθρός που τους καταδυναστεύει και υποθηκεύει τη ζωή τους είναι αποκλειστικά η Γερμανίδα καγκελάριος είναι τουλάχιστον αφελείς.

Τα προβλήματα που συνάδουν με την οικονομική κρίση προέρχονται από τη λειτουργία του καπιταλισμού ως οικονομικού συστήματος. Οι συχνές κι επαναλαμβανόμενες κρίσεις παγκοσμίως αυτό ακριβώς καταμαρτυρούν. Όσο το συσσωρευμένο κεφάλαιο δεν βρίσκει τρόπους και δρόμους επένδυσης προκειμένου αυτό να κερδοφορήσει δεν υπάρχει περίπτωση να μην ταλανίζεται η Ελλάδα από την ύφεση και την αδιαλείπτως αυξανόμενη τάση της ανεργίας.   Η ερμηνεία ότι πληρώνουμε τις συνέπειες αυτές που όλοι μας αντιλαμβανόμαστε, σε μεγάλο ή μικρό βαθμό οφείλεται στο τεράστιο δημόσιο χρέος, σίγουρα δεν είναι μια πειστική και αξιόπιστη εξήγηση. Αφού πολύ απλά υπάρχουν χώρες με μεγαλύτερα δημόσια χρέη και  δεν εξαιρείται η Γερμανία με τα 2 τρις ευρώ δημόσιο χρέος. Παράλληλα, ο κυνισμός της γερμανικής κυβέρνησης δεν εκδηλώνεται μόνο απέναντι στην ελληνική κοινωνία. Σφικτή εισοδηματική πολιτική ακολουθείται εδώ και χρόνια τόσο από  την Αγκελα Μέρκελ όσο και από τον προκάτοχό της σοσιαλδημοκράτη Γκ. Σρέντερ και εντός της χώρας της. Έτσι διαβάζουμε στον τύπο αλλά και στους ιστοτόπους εγχώριους και διεθνείς πως επτάμισι εκατομμύρια Γερμανοί εργαζόμενοι αμείβονται με 400 ευρώ το μήνα, ενώ υπάρχουν συνταξιούχοι που λαμβάνουν 140 ευρώ μηνιαίως σύνταξη και η αιτία βρίσκεται στο γεγονός πως όλοι αυτοί οι Γερμανοί πολίτες δεν κατάφεραν να εξασφαλίσουν μια σταθερή και πλήρη εργασία καθ΄ όλη τη διάρκεια του εργασιακού τους βίου, καθώς επικρατούσαν  συνθήκες απασχολησιμότητας.  Η ειδοποιός -για την ώρα - διαφορά βρίσκεται στο γερμανικό  κοινωνικό κράτος που παρά τις σημαντικές περικοπές του εντούτοις παραμένει σε ισχύ και με αυτόν τον τρόπο εξουδετερώνεται ο κίνδυνος της λαϊκής εξέγερσης εντός της Γερμανίας.

Επομένως, οφείλουμε να καταλάβουμε πως το πρόγραμμα αναδιαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα μπαράζ εχθρικών προς τους εργαζόμενους και τα δικαιώματά τους πολιτικών. Σήμερα στην Ελλάδα και παντού στην Ευρώπη εφαρμόζεται μια πολιτική ενιαία,  με σαφή αντιλαϊκά χαρακτηριστικά και με καθαρές τις προθέσεις να επέλθει ραγδαία υποτίμηση του εργατικού εισοδήματος και απόλυτη κατάρρευση του παρεχόμενου μέχρι και σήμερα υποτυπώδους προνοιακού πακέτου υπηρεσιών. Επιπροσθέτως, στην πατρίδα μας συμβαίνει η επιδείνωση΄αυτή στην αγοραστική δύναμη να πραγματοποιείται συλλήβδην, ισοπεδώνοντας οριζόντια κοινωνικές ομάδες, δίχως να υπάρξει κάποια κλιμάκωση ή έστω δημοκρατική  διάκριση σύμφωνα με τις αντοχές και τις δυνάμεις καθεμιάς. Η κατάσταση αυτή εδράζεται στο τραγικό έλλειμμα δημοκρατικής λειτουργίας του πολιτικού συστήματος.  Η ένταση και η ταχύτητα υποβάθμισης του βιοτικού επιπέδου είναι πρωτοφανής και εδώ βρίσκεται και το πείραμα που εξελίσσεται. Σκοπός της ημεδαπούς και διεθνούς οικονομικής ολιγαρχίας εκτός από το να ελέγξει στην Ελλάδα τα μέσα παραγωγής, να σφετεριστεί τον ορυκτό και γενικά τον παραγόμενο πλούτο της χώρας είναι και να την εκμηδενίσει εντελώς. Επιχειρείται από τη μεριά της τάξης των πλουτοκρατών η αποστέωση του λαϊκού εισοδήματος και ο εξανδραποδισμός του εργατικού πληθυσμού. Έτσι ώστε αυτό να καταστεί εύκολα χειραγωγήσιμο και δουλικό σύμφωνα προς τις ορέξεις και τις στρατηγικές επιλογές του διεθνούς Κεφαλαίου.

Συνεπώς η μόνη λύση που δίνεται  στους πολίτες είναι να αποφασίσουν ολική συστημική ανατροπή στις προσεχείς εκλογές που πιθανόν να διεξαχθούν στις 6 Μαΐου 2012. Αυτό μεταφράζεται σε συντριπτική υποστήριξη όχι απλά του αντιμνημονιακού μπλοκ αλλά σε συνειδητή ενίσχυση του Κ.Κ.Ε για σχηματισμό αυτοδύναμης κυβέρνησης χωρίς καμία επιφύλαξη και δυστοκία. Δεν υπάρχουν τα περιθώρια για μετριοπαθέστερη επιλογή. Μας οδηγούν ως κοινωνία στον αφανισμό. Είναι ώρα να αρθούμε και να υψώσουμε την κρίση μας χωρίς έπαρση και φόβο. Αν Θέλουμε να διεκδικήσουμε μια ζωή με αξιοπρέπεια και ελευθερία. Ειδάλλως οι αβυσσαλέες δυνάμεις της Παγκόσμιας Χρηματοπιστωτικής Αγοράς που σε καμία περίπτωση δεν διέπονται από ευαισθησία και ανθρωπισμό θα κατασπαράξουν τα ιερά και τα όσια της Ελληνικής Γης μα  και τα οστά από το ήδη λεηλατημένο κουφάρι της πατρίδας και των ανθρώπων της. Το εύλογο κι αδυσώπητο ερώτημα που γεννάται είναι αν πάλι θα δειλιάσουμε και την επομένη των εκλογών θα έχουμε πέσει σε ανείπωτους κλαυθμούς  ωσάν "μωρές παρθένες"!