Σε Τάξη Αγώνα !

Γράφει ο Βασίλης Στεφ. Λάππας

Δεν χωρά αμφιβολία πως οι καιροί που διάγουμε είναι εξαιρετικά δυσοίωνοι για το Έθνος και την Πατρίδα. Παρά τις σκοπίμως διατυπώμενες καθησυχαστικές δηλώσεις πολιτικών αξιωματούχων εκτιμώ πως η δυσάρεστη κατάσταση που αντιμετωπίζουμε γρήγορα θα δώσει τη θέση της σε ένα αδυσώπητο μπαράζ εκρηκτικών γεγονότων που θα σημαδέψουν ανεξίτηλα το μέλλον της κοινωνίας.

Η αλλοτρίωση των Ελλήνων είναι προφανής. Η υποδούλωση ακόμη εκδηλώνεται με συνέχεια και καταφανής συνέπεια και μάλιστα ποικιλοτρόπως. Ο Παραγωργικός ιστός αποδεκατισμένος, η επιβίωση των εργαζομένων αδιαλείπτως συρρικώνεται, η ανεργία εκτινάσσεται και το έλλειμμα των ασφαλιστικών οργανισμών κόβει κάθε ικμάδα για μια αξιοπρεπή διαβίωση των συνταξιούχων. Η Ελλάδα σήμερα πια ρακένδυτη από πλούτο δανείζεται με όρους επαχθείς για να επιβιώσει. Κάποιοι όμως απτόητοι συνεχίζουν να ρημάζουν τον τόπο και να πλουτίζουν εις βάρος της ανοχής και της αδυναμίας των πολλών.

Η Καπιταλιστική ΚεντροΔεξιά όπως και η Κεντροαριστερά αφού λεηλάτησαν το δημόσιο χρήμα κι βεβήλωσαν αξίες διαχρονικής εμβέλειας που καθόριζαν το πεπρωμένο των Ελλήνων, τώρα βαυκαλίζονται τη σωτηρία !!!! Και μάλιστα με τις εντολές της Τροϊκα (Δ.Ν.Τ. - ΕΚΤ και Ε.Ε. ) Θλίβεσαι να βλέπεις τη χώρα σου που κάποτε για αυτήν έχυσαν τον αίμα τους αγωνιστές της Ελευθερίας, της Δημοκρατίας και της Κοινωνικής Δικαιοσύνης σήμερα να γίνεται περίγελος και βορά αποικιοκρατικών επιταγών και δη γερμανικών.

Η Πατρίδα του Ρήγα Φεραίου, των Φιλικών Εταίρων, των Αγωνιστών του '21, του ηρωικού έπους του ΄40 του Ε.Α.Μ - ΕΛΑΣ, του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας του Μίκη Θεοδωράκη, του Αλέκου Παναγούλη, και όλων εκείνων των Ελλήνων και των Ελληνίδων σε πείσμα των τυχάρπαστων αεριτζήδων σαν τον Λαυρεντιάδη επιμένουν και κοπιάζουν νυχθημερών για να πετύχουν αφενός μια εντιμη αυτοβελτίωση αφετέρου να μεταλαμπαδεύσουν στα παιδιά τους τις αξίες εκείνες που κομίζει ο ανθρώπινος πολιτισμός. Δηλαδή τη σημασία να ζούμε ειρηνικά με αξιοπρέπεια, ελευθερία και δικαιοσύνη. Όλοι και όσοι εμφορούνται από τις άρχές του άνόθευτου Σοσιαλισμού όπως αυτός εδραιώθηκε επιστημονικά στην μαρξιστική σκέψη και χαλυβδώθηκε στη λενινιστική πρακτική έχουν χρέος σήμερα να σταθούν ως ενωτική και αδιάσπαστη αλυσίδα στις γραμμές του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας.

Μοναδική καταφυγή λοιπόν η αντίσταση. Για να είναι όμως αυτή επιτυχής απαιτείται ΓΝΩΣΗ και ΜΕΛΕΤΗ προ πάντων της ιστορίας. Ο εφησυχασμός προκαλεί αδράνεια. Αποτέλεσμα αυτής της μακροχρόνιας παθητικής στάσης είναι αυτή η επέλαση του εχθρού. Ενός εχθρού που εφορμά ύπουλα και στρατηγικά αποσκοπώντας στην καταρράκωση της εθνικής κι ανθρώπινης συνείδησης. Στη διάσπαση της κοινωνικής συνοχής. Στην κατάργηση του κράτους πρόνοιας. Στην εξαθλίωση του λαού.

Είμαστε σε ακήρυχτο πόλεμο με έναν εχθρό ορατό. Είναι ο νέος γερμανικός άξονας που διαμορφώνεται εντός της Ε.Ε και ο οποίος υποβοηθείται από την ανέλεκτη κι ανεξέλεγκτη δράση των Αγορών. Αυτός ο εχθρος που δρα σε παγκόσμια κλίμακα διαθέτει ασφαλώς γεωπολιτικά και στρατηγικά χαρακτηριστικά του σύγχρονου νέου ιμπεριαλισμού (βλ. "Ο Νέος Ιμπεριαλισμός του David Harvey, εκδ. Καστανιώτη) και στοχεύει στον εξανδραποδισμό του λαού και στην υποταγή του. Επίσης, στον σφετερισμό των πλουτοπαραγωγικών πηγών και στη λαφυραγώγηση των δημοσίων εκτάσεων γης και επιχειρήσεων του κράτους.

Και το ερώτημα που γεννάται είναι πως αντιμετωπίζεται ένας τέτοιος εχθρός ; Μόνο με αγώνα ακατάβλητο και αδιάλειπτο και σαφώς συσπειρωμένοι στο Κ.Κ.Ε. Οι αντιμνημονιακές φωνές ναι μεν περιγράφουν το πρόβλημα μα δεν τολμούν να θέσουν τέρμα στη γενεσιουργό αιτία που αναπαράγει τη βάναυση εκμετάλλευση. Και αυτή η αιτία δεν είναι άλλη απο τον Καπιταλισμό. Καθώς μόνο εντός των κόλπων του βρίσκουν γόνιμο έδαφος και αναδεικνύονται οι αδυσώπητοι ανταγωνισμοί τόσο σε εθνικό -ευρωπαϊκό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο.

Το Σχέδιο Δράσης της Φιλικής Εταιρείας !

Απόσπασμα από εργασία των : ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΛΥΣΣΑΡΗ, ΓΕΩΡΓΙΑ ΖΑΦΕΙΡΗ και ΧΑΡΑ ΒΑΛΛΙΑΝΟΥ με θέμα : Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821

H ανάληψη της ηγεσίας από τον Aλέξανδρο Yψηλάντη συνδέεται με τη διαμόρφωση σχεδίου για την έναρξη της Επανάστασης. Kατά τη διάρκεια του 1820 το σχέδιο τροποποιήθηκε αρκετές φορές σε μεγάλο βαθμό, γιατί η διεύρυνση της Eταιρείας και η στρατολόγηση εθελοντών είχε δημιουργήσει υποψίες για τη δράση της και είχαν πραγματοποιηθεί συλλήψεις ορισμένων μελών. Έτσι, στις αρχές του 1821 επισπεύτηκε η έναρξη της Eπανάστασης, η οποία φαίνεται ότι προβλεπόταν να ξεκινήσει σχεδόν ταυτόχρονα σε τρεις διαφορετικές περιοχές: στις παραδουνάβιες ηγεμονίες, στο Mοριά και στην Kωνσταντινούπολη.

Στις αρχές Oκτωβρίου 1820 στην πόλη Iσμαήλιο της ρωσικής επαρχίας της Bεσσαραβίας πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση μελών της Eταιρείας ύστερα από πρωτοβουλία του Aλ. Yψηλάντη. Mεταξύ αυτών που συγκεντρώθηκαν με σκοπό τον καθορισμό της ημερομηνίας εκδήλωσης της επανάστασης και της συγκεκριμενοποίησης του σχεδίου ήταν και οι Eμμανουήλ Ξάνθος, Xρ. Περαιβός και Γρηγόριος Δικαίος (Παπαφλέσσας). Σε ό,τι αφορά το χρόνο εκδήλωσης της επανάστασης αποφασίστηκε ότι θα ξεσπούσε στα τέλη Nοεμβρίου με αρχές Δεκεμβρίου στην Πελοπόννησο, στην οποία θα μετέβαινε ο Aλ. Yψηλάντης με πλοίο από την Tεργέστη.

Λίγες μέρες νωρίτερα θα είχε εκδηλωθεί κίνημα και στη Mολδοβλαχία. Eπρόκειτο για κίνηση αντιπερισπασμού που προβλεπόταν ωστόσο να ενισχυθεί από τη Pωσία αλλά και από ταυτόχρονο επαναστατικό ξεσηκωμό των Σέρβων. Έτσι, η Eπανάσταση στην Πελοπόννησο θα εκδηλωνόταν σε μια εποχή γενικότερου επαναστατικού ξεσηκωμού σε ολόκληρη την οθωμανοκρατούμενη Βαλκανική χερσόνησο. Στο σχεδιασμό αυτό βοηθούσε και ο πόλεμος μεταξύ του Aλή-πασά και των σουλτανικών στρατευμάτων, ενώ θετικό ενδεχόμενο θα ήταν η πρόκληση ενός ακόμη ρωσο-οθωμανικού πολέμου.

Ωστόσο, η εκδήλωση της επανάστασης αναβλήθηκε για την άνοιξη του 1821, καθώς τα μηνύματα από την Πελοπόννησο δεν ήταν ενθαρρυντικά. Kατόπιν αποφασίστηκε να ηγηθεί ο Aλ. Υψηλάντης του κινήματος στις παραδουνάβιες ηγεμονίες, από όπου θα διέσχιζε τη Bαλκανική χερσόνησο πολεμώντας και θα κατέληγε στην Πελοπόννησο. Προβλεπόταν ακόμη στάση των ελληνικών πληρωμάτων στο ναύσταθμο της Kωνσταντινούπολης, πυρπόληση του οθωμανικού στόλου και σύλληψη του σουλτάνου μέσα στο γενικότερο χάος που θα προκαλούνταν στην πρωτεύουσα της Aυτοκρατορίας. Tελικά, στα μέσα Φεβρουαρίου αποφασίστηκε στο Kίσνοβο της Bεσσαραβίας να περάσει ο Yψηλάντης στη Mολδαβία και να κηρύξει την έναρξη της επανάστασης στις 27 Φεβρουαρίου 1821, ημέρα που συνέπιπτε με την Kυριακή της Oρθοδοξίας.

Oι παράγοντες που οδήγησαν στην εκδήλωση της επανάστασης στις παραδουνάβιες ηγεμονίες είχαν να κάνουν σε μεγάλο βαθμό με το ειδικό καθεστώς που απολάμβαναν οι γειτονικές στη Pωσία επαρχίες της Oθωμανικής Aυτοκρατορίας. H Mολδαβία και η Bλαχία διοικούνταν από Φαναριώτες που διορίζονταν από το Σουλτάνο και παρότι τυπικά οι περιοχές αυτές ανήκαν στην Aυτοκρατορία, οθωμανικά στρατεύματα δεν μπορούσαν να εισχωρήσουν σ' αυτές χωρίς τη σύμφωνη γνώμη της Pωσίας. Oι ολιγάριθμες φρουρές δεν ήταν ικανές να υπερασπιστούν την περιοχή, ενώ υπήρχε ελπίδα ότι η Pωσία δε θα επέτρεπε την είσοδο οθωμανικών στρατευμάτων. Eπιπλέον, ηγεμόνας της Mολδαβίας ήταν ο Φιλικός Mιχαήλ Σούτσος που διατηρούσε δύναμη ενόπλων, ενώ επικεφαλής στρατιωτικών σωμάτων στη Bλαχία ήταν οι επίσης Φιλικοί Γεωργάκης Oλύμπιος και Γιάννης Φαρμάκης. Παρότι οι ελληνικοί πληθυσμοί ήταν λιγοστοί, επικεντρωμένοι στις πόλεις και απασχολούμενοι σε διοικητικές θέσεις, ευελπιστούσαν ότι θα μπορούσαν να πάρουν με το μέρος τους τους ντόπιους πληθυσμούς. Προς αυτή την κατεύθυνση θα λειτουργούσε και η συνεργασία με τον βλάχο επαναστάτη Bλαδιμιρέσκου,ο οποίος την εποχή εκείνη ηγούνταν ενός κινήματος φτωχών αγροτικών πληθυσμών.

Kανείς από τους υπολογισμούς αυτούς δεν επιβεβαιώθηκε. Οι τοπικοί πληθυσμοί δεν είδαν φιλικά μια κίνηση στην οποία συμμετείχαν οι φαναριώτες ηγεμόνες. H επιφυλακτικότητα του Bλαδιμιρέσκου, που διατηρούσε επαφή και με τους Οθωμανούς, οδήγησε τους Φιλικούς στη σύλληψη και στην εκτέλεσή του. Tέλος, οι βιαστικές προετοιμασίες και ο ελλιπής εξοπλισμός των σχετικά ολιγάριθμων βαλκάνιων εθελοντών που αποτελούσαν το στρατό του Yψηλάντη δεν ήταν δυνατόν να ισοσταθμιστούν με τον όποιο ηρωισμό επιδείκνυαν στη διάρκεια των μαχών. Tέλος, η απραξία των Φιλικών στην Kωνσταντινούπολη και ιδίως η καταδίκη του κινήματος του Yψηλάντη από το ρώσο αυτοκράτορα διέψευσαν και τις τελευταίες ελπίδες για μια θετική κατάληξη του κινήματος στις παραδουνάβιες

Ο Θούριος του Ρήγα Φεραίου - Βελεστινλή

Ως πότε παλικάρια, να ζούμε στα στενά,
μονάχοι σα λεοντάρια, σταις ράχαις στα βουνά;
Σπηλιαίς να κατοικούμε, να βλέπωμεν κλαδιά,
να φεύγωμ' απ' τον κόσμον, για την πικρή σκλαβιά;
Να χάνωμεν αδέλφια, πατρίδα και γονείς,
τους φίλους, τα παιδιά μας, κι όλους τους συγγενείς;
Καλλιώναι μίας ώρας ελεύθερη ζωή,
παρά σαράντα χρόνοι, σκλαβιά και φυλακή.
Τι σ' ωφελεί αν ζήσεις, και είσαι στη σκλαβιά;
στοχάσου πως σε ψαίνουν, καθ' ώραν στην φωτιά.
Βεζύρης, δραγουμάνος, αφέντης κι αν σταθής
ο τύραννος αδίκως σε κάμνει να χαθής.
Δουλεύεις όλ' ημέρα, σε ό,τι κι αν σε πη,
κι' αυτός πασχίζει πάλιν, το αίμα σου να πιη.
Ο Σούτζος, κι' ο Μουρούζης, Πετράκης, Σκαναβής
Γκίκας και Μαυρογένης, καθρέπτης, ειν' να ιδής.
Ανδρείοι καπετάνοι, παπάδες, λαϊκοί,
σκοτώθηκαν κι' αγάδες, με άδικον σπαθί.
Κι' αμέτρητ' άλλοι τόσοι, και Τούρκοι και Ρωμιοί,
ζωήν και πλούτον χάνουν, χωρίς καμμιά 'φορμή.
Ελάτε μ' έναν ζήλον, σε τούτον τον καιρόν,
να κάμωμεν τον όρκον, επάνω στον σταυρόν.
Συμβούλους προκομμένους, με πατριωτισμόν
να βάλωμεν εις όλα, να δίδουν ορισμόν.
Οι νόμοι ναν' ο πρώτος, και μόνος οδηγός,
και της πατρίδος ένας, να γένη αρχηγός.
Γιατί κ' η αναρχία, ομοιάζει την σκλαβιά,
να ζούμε σαν θηρία, είν' πλιο σκληρή φωτιά.
Και τότε με τα χέρια, ψηλά στον ουρανόν
ας πούμ' απ' την καρδιά μας, ετούτα στον Θεόν.

Εδώ σηκώνονται οι πατριώται ορθοί,
και υψώνοντες τας χείρας προς τον ουρανόν,
κάμνουν τον όρκον.

Όρκος κατά της τυραννίας και της αναρχίας.
Ω βασιλεύ του κόσμου, ορκίζομαι σε σε,
στην γνώμην των τυράννων, να μην έλθω ποτέ.
Μήτε να τους δουλεύσω, μήτε να πλανηθώ,
εις τα ταξίματά τους, για να παραδοθώ.
Εν όσω ζω στον κόσμον, ο μόνος μου σκοπός,
για να τους αφανίσω, θε νάναι σταθερός.
Πιστός εις την πατρίδα, συντρίβω τον ζυγόν,
αχώριστος για ναμαι, υπό τον στρατηγόν.
Κι αν παραβώ τον όρκον, ν' αστράψ' ο ουρανός,
και να με κατακάψη, να γένω σαν καπνός.

Τέλος του όρκου

Σ' ανατολή και δύσι, και νότον και βοριά,
για την πατρίδα όλοι, νάχωμεν μια καρδιά.
Στην πίστιν του καθ' ένας, ελεύθερος να ζη,
στην δόξαν του πολέμου, να τρέξωμεν μαζί.
Βουλγάροι κι' Αρβανήτες, Αρμένιοι και Ρωμιοί,
Αράπηδες και άσπροι, με μια κοινήν ορμή,
Για την ελευθερίαν, να ζώσωμεν σπαθί,
πως είμαστ' αντριωμένοι, παντού να ξακουσθή.
Όσ' απ' την τυραννίαν, πήγαν στην ξενητιά
στον τόπον του καθ' ένας, ας έλθη τώρα πλιά.
Και όσοι του πολεμου, την τέχνην αγροικούν
Εδώ ας τρέξουν όλοι, τυράνους να νικούν.
Η Ρούμελη τους κράζει, μ' αγκάλαις ανοιχταίς,
τους δίδει βιό και τόπον, αξίαις και τιμαίς.
Ως ποτ' οφφικιάλος, σε ξένους Βασιλείς;
ένα να γένης στύλος, δικής σου της φυλής.
Κάλλιο για την πατρίδα, κανένας να χαθή
ή να κρεμάση φούντα, για ξένον στο σπαθί.
Και όσοι προσκυνήσουν, δεν είναι πλιό εχθροί,
αδέλφια μας θα γένουν, ας είναι κ' εθνικοί.
Μα όσοι θα τολμήσουν, αντίκρυ να σταθούν,
εκείνοι και δικοί μας, αν είναι, ας χαθούν.
Σουλιώταις και Μανιώταις, λιοντάρια ξακουστά
ως πότε σταις σπηλιαίς σας, κοιμάστε σφαλιστά;
Μαυροβουνιού καπλάνια, Ολύμπου σταυρ' αητοί,
κι' Αγράφων τα ξεφτέρια, γεννήστε μια ψυχή.
Ανδρείοι Μακεδόνες, ορμήσετε για μια,
και αίμα των τυράννων, ρουφήστε σα θεριά.
Του Σάββα και Δουνάβου, αδέλφια Χριστιανοί,
με τ' άρματα στο χέρι, καθ' ένας ας φανή,
Το αίμα σας ας βράση, με δίκαιον θυμόν,
μικροί μεγάλ' ομώστε, τυράννου τον χαμόν.
Λεβέντες αντριωμένοι, Μαυροθαλασσινοί,
ο βάρβαρος ως πότε, θε να σας τυραννή.
Μην καρτερήτε πλέον, ανίκητοι Λαζοί,
χωθήτε στο μπογάζι, μ' εμάς και σεις μαζί.
Δελφίνια της θαλάσσης, αζδέρια των νησιών,
σαν αστραπή χυθήτε, χτυπάτε τον εχθρόν.
Της Κρήτης και της Νύδρας, θαλασσινά πουλιά,
καιρός ειν' της πατριδος, ν' ακούστε την λαλιά.
Κι' οσ' είστε στην αρμάδα, σαν άξια παιδιά,
οι νόμοι σας προστάζουν, να βάλετε φωτιά.
Μ' εμάς κι εσείς Μαλτέζοι, γεννήτ' ένα κορμί,
κατά της τυραννίας, ριχθήτε με ορμή.
Σας κράζει η Ελλάδα, σαν θέλει σας πονεί,
ζητά την συνδρομήν σας, με μητρικήν φωνή.
Τι σκέκεις Παζβαντζιόγλου, τόσον εκστατικός;
τεινάξου στο Μπαλκάνι, φώλιασε σαν αητός.
Τους μπούφους και κοράκους, καθόλου μην ψηφάς,
με τον ραγιά ενώσου, αν θέλης να νικάς.
Συλήστρα και Μπραϊλα, Σμαήλι και Κιλί,
Μπενδέρι και Χωτήνι, εσένα προσκαλεί.
Στρατεύματα σου στείλε, κ' εκείνα προσκυνούν
γιατί στην τυραννίαν, να ζήσουν δεν μπορούν.
Γγιουρντζή πλιά μη κοιμάσαι, συκώσου με ορμήν,
τον Προύσια να μοιάσης, έχεις την αφορμήν.
Και συ που στο Χαλέπι, ελεύθερα φρονείς
πασιά καιρόν μη χάνεις, στον κάμπον να φανής.
Με τα στρατεύματά σου, ευθύς να συκωθής,
στης Πόλης τα φερμάνια, ποτέ να μη δοθής.
Του Μισιριού ασλάνια, για πρώτη σας δουλειά,
δικόν σας ένα μπέη, κάμετε βασιλιά.
Χαράτζι της Αιγύπτου, στην Πόλ' ας μη φανή,
για να ψοφήσ' ο λύκος, όπου Σας τυραννεί.
Με μια καρδιάν όλοι, μια γνώμην, μια ψυχή,
χτυπάτε του τυράννου, την ρίζα να χαθή.
Ν' ανάψωμεν μια φλόγα, σε όλην την Τουρκιά,
να τρέξ' από την Μπόσνα, και ως την Αραπιά
Ψηλά στα μπαϊράκια, συκώστε τον σταυρόν,
και σαν αστροπελέκια, χτυπατε τον εχθρόν.
Ποτέ μη σταχασθήτε, πως είναι δυνατός,
καρδιοκτυπά και τρέμει, σαν τον λαγόν κι' αυτός.
Τρακόσοι Γγιρτζιαλήδες, τον έκαμαν να ιδή,
πως δεν μπορεί με τόπια, μπροστά τους να ευγή.
Λοιπόν γιατί αργήτε, τι στέκεσθε νεκροί;
ξυπνήστε μην είστε ενάντιοι κ' εχθροί.
Πως οι προπάτορές μας, ορμούσαν σα θεριά,
για την ελευθερίαν, πηδούσαν στη φωτιά.
Έτζι κ' ημείς, αδέλφια, ν' αρπάξωμεν για μια
τ' άρματα, και να βγούμεν απ' την πικρή σκλαβιά.
Να σφάξωμεν τους λύκους, που στον ζυγόν βαστούν,
και Χριστιανούς και Τούρκους, σκληρά τους τυραννούν.
Στεργιάς και του πελάγου, να λάμψη ο σταυρός,
και στην δικαιοσύνην, να σκύψη ο εχθρός.
Ο κόσμος να γλυτώση, απ' αύτην την πληγή,
κ' ελεύθεροι να ζώμεν, αδέλφια εις την γη.

Το Χρονικό της Επανάστασης του 1821 - 1823

Ο αγώνας για την ελληνική ανεξαρτησία ξεκίνησε το Φεβρουάριο του 1821 και ολοκληρώθηκε το Φεβρουάριο του 1830. Παραθέτουμε, με χρονολογική σειρά, τις σημαντικότερες στιγμές του. Η Ελληνική Επανάσταση κράτησε από τον Φεβρουάριο του 1821 έως το Φεβρουάριο του 1830. Η έναρξή της έγινε από τον αρχηγό της Φιλικής Εταιρείας Αλέξανδρο Υψηλάντη στο Ιάσιο της Μολδαβίας.

Η λήξη της Επανάστασης έγινε με την υπογραφή του Πρωτοκόλλου του Λονδίνου της 3ης Φεβρουαρίου του 1830. Η πρώτη φάση της Επανάστασης (Φεβρουάριος- Δεκέμβριος 1821) είναι η περίοδος της έναρξης και τοπικής επικράτησής της. Η δεύτερη φάση (1822-1823) είναι η περίοδος σταθεροποίησης της, όπου πραγματοποιείται ενιαία πολιτική συγκρότηση και διοικητική οργάνωση των επαναστατημένων περιοχών. Η τρίτη φάση (1824-1827) λόγω και των δύο εμφυλίων πολέμων είναι η περίοδος εξασθένισης και υποχώρησης της Επανάστασης, αλλά και η πρώτη εκδήλωση θετικού ενδιαφέροντος από τις τρεις Μεγάλες Δυνάμεις. Η τέταρτη φάση (Ιανουάριος 1828 - Φεβρουάριος 1830) είναι η περίοδος νέας ισχυροποίησης της Επανάστασης και αίσιας έκβασής της.

Η ανεξαρτησία του Ελληνικού Κράτους επισφραγίζεται με το Πρωτόκολλο του Λονδίνου της 3ης Φεβρουαρίου 1830. Η αρχική απόφαση για την Ελληνική Επανάσταση συμπίπτει με την ίδρυση στην Οδυσσό, στις 14 Σεπτεμβρίου 1814, της Φιλικής Εταιρείας. Οι ιδρυτές της Φιλικης Εταιρείας ήταν οι Νικόλαος Σκουφάς, Αθανάσιος Τσακάλωφ και Εμμανουήλ Ξάνθος. Ως το τέλος του 1817, ο αριθμός των μελών της ήταν περιορισμένος, μέχρι την έναρξη όμως της Επανάστασης οι Φιλικοί ανήλθαν σε χιλιάδες. Τον Απρίλιο του 1820, ο αξιωματικός του ρώσικου στρατού Αλέξανδρος Υψηλάντης ανέλαβε την ευθύνη της οργάνωσης και προετοιμασίας του Αγώνα ως "Γενικός Επίτροπος της Αρχής". Θεωρήθηκε σκόπιμο να προηγηθεί η εξέγερση στις Παραδουνάβιες ηγεμονίες, στις οποίες οι Τούρκοι σύμφωνα με τη Ρωσωτουρκική Συνθήκη του 1812 δεν είχαν δικαίωμα να διατηρούν ή να μεταφέρουν στρατό. Ένα μήνα μετά την έναρξη του Αγώνα στις Παραδουνάβιες ηγεμονίες, υψώθηκε η επαναστατική σημαία πρώτα στην Πελοπόννησο, κατόπιν στη Στερεά και στα Νησιά και σταδιακά απλώθηκε σε όλον τον ελληνικό χώρο. Παντού στις πόλεις και στην ύπαιθρο η Φιλική Εταιρεία είχε ισχυρά θεμέλια. Οι συνθήκες για την έναρξη της Επανάστασης ήταν ευνοϊκότερες στην Πελοπόννησο καθώς η τελευταία ήταν απομακρυσμένη από τα κέντρα εξόρμησης του τουρκικού στρατού.

1821

Στις 21 Μαρτίου, ένοπλοι αγωνιστές με επικεφαλής προκρίτους της Αχαΐας πολιόρκησαν τους Τούρκους των Καλαβρύτων και τους ανάγκασαν ύστερα από αντίσταση πέντε ημερών να παραδοθούν. Στις 23 Μαρτίου, χιλιάδες αγωνιστές με επικεφαλής το Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, τον Παπαφλέσσα και άλλους οπλαρχηγούς απελευθέρωσαν την Καλαμάτα. Στις 25 Μαρτίου, ο Μητροπολίτης Παλαιών Πατρών Γερμανός σήκωσε το λάβαρο της Επανάστασης στο μοναστήρι της Μεγίστης Λαύρας στα Καλάβρυτα, όπου ήταν συγκεντρωμένοι οι περισσότεροι προεστοί περιμένοντας να πληροφορηθούν αν η Ρωσία θα υποστηρίξει τον αγώνα των Ελλήνων εναντίον των Τούρκων. Την ίδια ώρα, στην πλατεία του Αγίου Γεωργίου στην Πάτρα, ο πρόκριτος Ανδρέας Λόντος ύψωνε την επαναστατικη σημαία με την οποία λίγο πριν είχε αρχίσει η Επανάσταση στo Αίγιο. Η επανάσταση απλώθηκε σε διάστημα λίγων εβδομάδων σε όλον τον ελληνικό χώρο και κυρίως στο Νότο. Στις 3, 10 και 16 Απριλίου, κήρυξαν την Επανάσταση οι Σπετσιώτες, οι Ψαριανοί και οι Υδραίοι αντίστοιχα. Στις 4 Απριλίου, ξεσηκώθηκαν οι Έλληνες στην Ανατολική Στερεά και κατέλαβαν τη Λιβαδειά, την Άμφισσα και την Αταλάντη.

Ο Κολοκοτρώνης εκμεταλλευόμενος την απουσία του πασά της Πελοποννήσου, οργάνωσε τον αποκλεισμό της Τριπολιτσάς που ήταν το διοικητικό και στρατιωτικό κέντρο των Τούρκων στην Πελοπόννησο. Η επιχείρηση άρχισε τις πρώτες ημέρες του Απριλίου και η Τριπολιτσά περιήλθε στους Έλληνες στις 23 Σεπτεμβρίου, ύστερα από εξάμηνο πεισματώδη αγώνα. Στη Γέφυρα της Αλαμάνας (23 - 24 Απριλίου) ο Αθανάσιος Διάκος καθυτέρησε την πορεία του Κιοσέ Μεχμέτ Πασά και του Ομέρ Βρυώνη. Σε αυτές τις πρώτες επαναστατικές εκδηλώσεις, οι Τούρκοι απάντησαν με βιαιοπραγίες και σφαγές, με πιο χαρακτηριστική τον απαγχωνισμό του Οικουμενικού Πατριάρχη Γρηγορίου Ε’, στις 10 Απριλίου. Στις αρχές Μαΐου, έφτασε στη Θεσσαλία ένας λόγιος και δάσκαλος του Γένους, ο ’νθιμος Γαζής, ο οποίος παρότρυνε με τα κηρύγματά του τους Έλληνες να εξεγερθούν εναντίον των Τούρκων. Στις 7 Μαΐου, η Επανάσταση εξεράγη στις Μηλιές Πηλίου και αμέσως επεκτάθηκε στο Βόλο και στο Βελεστίνο.

Στις 8 Μαΐου, η μάχη στο Χάνι της Γραβιάς, με αρχηγό τον Οδυσσέα Ανδρούτσο, ματαίωσε τη δεύτερη απόπειρα εισβολής των Τούρκων στην Πελοπόννησο. Στις 12 και 13 Μαΐου, έγινε η πρώτη σημαντική μάχη στο Βαλτέτσι, καθοριστική για την πορεία της πολιορκίας της Τριπολιτσάς. Στο μεταξύ οι Τούρκοι είχαν οργανώσει την πρώτη μεγάλη εκστρατεία για να καταπνίξουν την Επανάσταση στην Πελοπόννησο. Ο στρατός τους όμως δεν έφτασε ποτέ στον προορισμό του. Στη Μακεδονία, η Επανάσταση κηρύχθηκε στις 17 Μαΐου, ενώ στην Κρήτη οι πρώτες συγκγρούσειςσημειώθηκαν στις 11 Ιουνίου στο Θέρισο, ενώ τις επόμενες μέρες διεξήχθησαν σφοδρές μάχες στα Χανιά και στα Σφακιά.

1822

Έως τον Απρίλιο του 1822, είχαν επαναστατήσει η Νάουσα και η Βέροια. Οι Τούρκοι κατέπνιξαν την επανάσταση καταστρέφοντας τη Νάουσα. Ο Κωνσταντίνος Κανάρης, στις 6 - 7 Ιουνίου, πυρπόλησε την τουρκική ναυαρχίδα στη Χίο, όπου οι Τούρκοι είχαν προβεί σε φοβερές και μαζικές σφαγές κατά τις οποίες 23.000 Έλληνες σφάχτηκαν και 47.000 αιχμαλωτίστηκαν. Τον Ιούλιο, μια πρόχειρα οργανωμένη εκστρατεία στην Ήπειρο οδήγησε στην πρώτη σημαντική ελληνική ήττα στο Πέτα. Η ήττα αυτή επέτρεψε στους Τούρκους να κατέβουν με άνεση ως το Μεσολόγγι, το οποίο και πολιόρκησαν χωρίς επιτυχία. Στις 25 και 28 Ιουλίου, η στρατιωτική ευφυΐα του Κολοκοτρώνη και του Νικηταρά έφερε την μεγάλη νίκη στα Δερβενάκια, όπου η πανίσχυρη στρατιά του Δράμαλη υπέστη πανολεθρία.

1823

Οι Τούρκοι προσπάθησαν να στείλουν την κύρια δύναμη του σρτατού τους στη Δυτική Ελλάδα και το στόλο στην Ανατολική, αλλά υπέστησαν μεγάλες απώλειες, για μία ακόμα φορά, στον Παρνασσό και το Μεσολόγγι. Την ίδια περίοδο, οι Έλληνες κατόρθωσαν να καταλάβουν το Φρούριο του Ακροκορίνθου. Όμως όλη η Θεσσαλία υποτάχθηκε στους Τούρκους. Στις 9 Αυγούστου, στο Κεφαλόβρυσο, κοντά στο Καρπενήσι σκοτώθηκε ύστερα από γενναία αντίσταση ο εξαίρετος οπλαρχηγός της Στερεάς και ηρωικός Σουλιώτης Μάρκος Μπότσαρ

Η Επανάσταση του 1821

Α. Η επανάσταση στη Μολδοβλαχία.

Στις 22 Φεβρουαρίου 1821 ο Αλ. Υψηλάντης πέρασε τον Προύθο σημαίνοντας την έναρξη του αγώνα. Στο Ιάσιο ο Υψηλάντης κήρυξε επίσημα την επανάσταση και ο Γεωργάκης Ολύμπιος έσπευσε να ενωθεί μαζί του (26 Φεβρουαρίου). Στον έρανο που επακολούθησε συγκεντρώθηκε ποσό ενός εκατομμυρίου γροσίων, ενώ ο Καντακουζηνός ανέλαβε την αρχηγία του Ιερού Λόχου, που τον αποτέλεσαν 500 νέοι σπουδαστές. Στις 17 Μαρτίου ο Υψηλάντης ύψωσε την ελληνική σημαία στην πρωτεύουσα της Βλαχίας, το Βουκουρέστι· στο Γαλάτσι οι Έλληνες με επικεφαλής τον Καρπενησιώτη συγκρούστηκαν για πρώτη φορά με τους Τούρκους και κατόρθωσαν να διασπάσουν τις γραμμές τους. Στο Δραγατσάνι όμως ο Ιερός Λόχος συνετρίβη και στη μονή του Σέκου ο Γεωργάκης Ολύμπιος και οι συμπολεμιστές του ανατινάχτηκαν μαζί με την πυριτιδαποθήκη για να μην παραδοθούν. Σύντομη και άτυχη υπήρξε η πρώτη προσπάθεια των αγωνιστών στη Μολδοβλαχία. Διευκόλυνε όμως παρ' όλα αυτά και προετοίμασε την έκρηξη της επανάστασης στο Μοριά, στη Ρούμελη, στην Ήπειρο, στη Μακεδονία, στη Θεσσαλία και στα νησιά.

Β. Η επανάσταση στην κυρίως Ελλάδα.

Μετά την αποτυχία του Υψηλάντη, πρώτη εξεγέρθηκε η Πελοπόννησος. Στις 22 Μαρτίου 1821 επιτεύχθηκε η άλωση της Καλαμάτας, ως επίσημη όμως έναρξη του αγώνα θεωρείται η 25η Μαρτίου, ημέρα κατά την οποία, σύμφωνα με την παράδοση, στο μοναστήρι της Αγίας Λαύρας ο επίσκοπος Παλαιών Πατρών Γερμανός ύψωσε τη σημαία της Επανάστασης, η οποία απλώθηκε σαν πυρκαγιά σε ολόκληρη την Ελλάδα. Στις 26 Μαρτίου επαναστάτησαν οι Σπέτσες, στις 27 τα Σάλωνα με τον Πανουργιά, στις 28 ο Δήμος Καλτσάς κατέλαβε το Λιδορίκι, στις 29 ο Διάκος ξεσήκωσε τη Λιβαδειά, στις 31 επαναστάτησε η Αταλάντη, την 1η Απριλίου η Θήβα, στις 8 η Λαμία. Οι Τούρκοι ανησύχησαν σοβαρά και θέλοντας να τρομοκρατήσουν τους επαναστατημένους Έλληνες απαγχόνισαν τον πατριάρχη Γρηγόριο τον Ε΄ (10 Απριλίου). Την ίδια όμως ημέρα επαναστάτησαν τα Ψαρά και στις 15 οι Έλληνες νίκησαν τους Τούρκους στο Λεβίδι.

Στην Ύδρα ο Α. Οικονόμου κήρυξε την επανάσταση (16 Απριλίου) και στις 24 μαρτύρησε ο Διάκος στη Λαμία, στις 25 καταλήφθηκε η Αθήνα και οι Τούρκοι κλείστηκαν στην Ακρόπολη, στις 7 Μαΐου ο Άνθιμος Γαζής κήρυξε την επανάσταση στη Μαγνησία και στις 8 ο Οδυσσέας Ανδρούτσος ανδραγάθησε στο Χάνι της Γραβιάς με εκατό μαχητές, που έκοψαν το δρόμο 8.000 στρατιωτών του Μεχμέτ και του Ομέρ Βρυώνη. Η επανάσταση εξαπλώθηκε στη Μακεδονία και στις 16 Μαΐου εξεγέρθηκε η Χαλκιδική και το Άγιο Όρος με αρχηγό τον Σερραίο Εμμανουήλ Παππά. Στις 20 Μαΐου επαναστάτησε το Μεσολόγγι, ενώ στην Πελοπόννησο άρχισε η πολιορκία της Τριπολιτσάς.

Στις 23 Μαΐου οι Έλληνες είχαν την πρώτη "σε παράταξη" νίκη στο Βαλτέτσι με τον Νικηταρά τον Τουρκοφάγο, στις 26 οι πρόκριτοι του Μοριά συγκρότησαν την "Πελοποννησιακή Γερουσία", την πρώτη δηλ. αρχή της επαναστατημένης Ελλάδας, και στις 28 οι επαναστάτες μπήκαν στο Αγρίνιο. Συγχρόνως στο Αιγαίο οι στόλοι των νησιών άρχισαν πολεμική δράση, στην οποία πήραν μέρος η Κρήτη, η Σάμος, η Μύκονος, η Κάλυμνος, η Κάσος και άλλα νησιά και ανδραγάθησαν οι Παπανικολής, Μαντώ Μαυρογένους κ.ά. Τέλος, στις 23 Σεπτεμβρίου οι Έλληνες κατέλαβαν την Τριπολιτσά και έτσι εδραιώθηκε η επανάσταση, ενώ στις 30 Δεκεμβρίου συνήλθε στην Επίδαυρο η Α΄ Εθνική Συνέλευση των Ελλήνων υπό την προεδρία του Μαυροκορδάτου.

Γ. Το χρονικό του Αγώνα.

Κατά τα τρία πρώτα χρόνια της Επανάστασης σημειώθηκαν σημαντικές επιτυχίες, ο εμφύλιος πόλεμος όμως που ξεσπά μεταξύ των οπλαρχηγών και των κοτζαμπάσηδων για την ηγεσία του Αγώνα προκαλεί σοβαρότατα προβλήματα και φέρνει τον Αγώνα σε οριακό σημείο. Η απουσία μιας ηγετικής μορφής που θα κατάφερνε να συμφιλιώσει τις αντίθετες πλευρές είναι φανερή. Παρά την άφιξη του Δημήτριου Υψηλάντη στην Πελοπόννησο το 1821 ως ανώτατου πληρεξούσιου της Φιλικής Εταιρείας δημιουργούνται από τους κοτζαμπάσηδες με την υποστήριξη των Φαναριωτών Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου και Θεόδωρου Νέγρη τοπικές Γερουσίες (Πελοποννησιακή Γερουσία, Γερουσία της Δυτικής Στερεάς, Άρειος Πάγος), ενώ ο αρχιστράτηγος Κολοκοτρώνης πασχίζει να επιβληθεί στους άτακτους στρατιώτες, άμαθους σε κάθε μορφής οργάνωση και πειθαρχία, που διοικούνται από αρχηγούς με έντονο το αίσθημα του τοπικισμού και του εγωισμού. Παράλληλα η ευρωπαϊκή διπλωματία κρατά εχθρική στάση απέναντι στην Επανάσταση, καθώς η Ιερή Συμμαχία φοβάται την εξάπλωση των επαναστατικών ιδεών σε ολόκληρη την Ευρώπη.

1822. Στις 14 Ιανουαρίου κυριεύτηκε ο Ακροκόρινθος, στις 19 Φεβρουαρίου επαναστάτησε η Νάουσα με τον Καρατάσο, στις 20 ο ναύαρχος Ανδρέας Μιαούλης νίκησε τον τουρκικό στόλο στον κόλπο της Πάτρας, στις 18 Μαρτίου ο Λυκούργος Λογοθέτης με 2.000 Σαμίους κατέλαβε τη Χίο, αλλά η τουρκική αρμάδα αποβίβασε 30.000 άνδρες, οι οποίοι προέβησαν στην τρομερή σφαγή της Χίου. Ο Κανάρης εκδικήθηκε για τη σφαγή με την ανατίναξη της τουρκικής ναυαρχίδας (7 Ιουνίου). Ο Χουρσίτ πασάς πολιόρκησε τους Σουλιώτες, σε βοήθεια των οποίων σπεύδουν ο Μαυροκορδάτος και ο Κυρ. Μαυρομιχάλης. Στο Κομπότι οι Έλληνες και πολλοί φιλέλληνες νικούν, ακολουθεί όμως η μεγάλη καταστροφή του Πέτα.

Ο Μαχμούτ πασάς Δράμαλης εισβάλλει στην Πελοπόννησο, αλλά στις 26 Ιουλίου το στράτευμά του έπαθε μεγάλη καταστροφή από τον Κολοκοτρώνη στα Δερβενάκια, όπου ο Νικηταράς, για δεύτερη φορά, αναδείχτηκε τουρκοφάγος. Από τις 8-11 Σεπτεμβρίου ο ελληνικός στόλος συγκρούστηκε στο Ναύπλιο με τον τουρκικό, ο οποίος αναγκάστηκε να καταφύγει στη Σούδα. Στις 24 Σεπτεμβρίου οι Τούρκοι αποβιβάστηκαν στην Κρήτη, για να κάμψουν την αντίστασή της. Στις 25 Οκτωβρίου ο Κιουταχής και ο Βρυώνης στρατοπέδευσαν έξω από το Μεσολόγγι. Στις 27 ο Κανάρης πυρπόλησε στην Τένεδο την υποναυαρχίδα του τουρκικού στόλου, ο οποίος κατέφυγε στον Ελλήσποντο, και ο Στάικος Σταματόπουλος κυρίευσε το απόρθητο Παλαμήδι. Στις 31 Δεκεμβρίου οι Τούρκοι αναγκάστηκαν να λύσουν την πολιορκία του Μεσολογγίου.

1823. Στις 15 Ιανουαρίου ο Καραϊσκάκης απώθησε τους Τούρκους από τα Άγραφα. Στις 29 Μαρτίου συνήλθε η Β΄ Εθνική Συνέλευση στο Άργος. Τον Μάιο νίκησαν τους Τούρκους ο Κριεζιώτης στην Κάρυστο, ο Μ. Μπότσαρης στη Βόνιτσα και ο Καρατάσος στο Τρίκερι. Στις 21 Αυγούστου ο Μάρκος Μπότσαρης με 350 Σουλιώτες νίκησε τον Μουσταή στο Καρπενήσι, αλλά σκοτώθηκε και ο ίδιος. Ο εμφύλιος πόλεμος όμως συνεχίζεται, ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος διορίζεται πρόεδρος του Εκτελεστικού και αφαιρείται ο βαθμός του αρχιστράτηγου από τον Θ. Κολοκοτρώνη, οπότε σχηματίζονται δύο κυβερνήσεις από τον Γ. Κουντουριώτη και τον Θ. Κολοκοτρώνη.

Παράλληλα η αλλαγή κυβέρνησης στην Αγγλία φέρνει στη θέση του Υπουργού Εξωτερικών τον φιλέλληνα Γ. Κάνινγκ (1822), ο οποίος αποφασίζει να υποστηρίξει την ελληνική επανάσταση, με σκοπό να εκμεταλλευτεί προς όφελος της Αγγλίας την κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Η αλλαγή στη στάση της αγγλικής πολιτικής παρακινεί τον τσάρο να αναλάβει πρωτοβουλίες και να υποβάλει στην Πύλη υπόμνημα με το οποίο προτείνεται η δημιουργία τριών αυτόνομων ελληνικών επαρχιών υπό την επικυριαρχία του σουλτάνου. Το σχέδιο αυτό όμως απορρίπτεται τόσο από την Πύλη και τους εμπόλεμους Έλληνες, όσο και από την Ιερή Συμμαχία.

1824. Στις 5 Ιανουαρίου 1824 η άφιξη του Λόρδου Μπάιρον στο Μεσολόγγι εμψυχώνει τους αγωνιστές και προκαλεί πανευρωπαϊκό ενδιαφέρον, στις 7 Απριλίου όμως ο Μπάιρον πέθανε στην ίδια πόλη. Στις 7 Ιουνίου οι Αιγύπτιοι, τους οποίους κάλεσαν για ενίσχυση οι Τούρκοι, κατέστρεψαν την Κάσο. Στις 9 Ιουνίου κυριεύτηκε το ηρωικό νησί των Ψαρών. Προς το τέλος του Ιουλίου οι Σαχτούρης, Κανάρης, Ματρόζος, Βατικιώτης και Ραφαλιάς σημείωσαν σημαντικές επιτυχίες στη θάλασσα και στις 29 Αυγούστου σημείω

σε νέα λαμπρή επιτυχία στον Γέροντα. Στις 22 Σεπτεμβρίου πυρπολήθηκαν δύο εχθρικά πολεμικά κοντά στη Χίο και την 1 Νοεμβρίου, ύστερα από σφοδρή σύγκρουση κοντά στο Ηράκλειο, αναγκάστηκε ο στόλος του Ιμπραήμ να υποχωρήσει.

1825. Στις 12 Φεβρουαρίου ο Ιμπραήμ αποβιβάστηκε στη Μεθώνη και στις 16 Απριλίου στο Σχοινόλακκα της Μεσσηνίας ο Καρατάσος με τους Μακεδόνες του αντιμετώπισε με επιτυχία τους Αιγύπτιους. Στη Σφακτηρία όμως νίκησαν οι Αιγύπτιοι και σκοτώθηκαν οι Τσαμαδός, Σαχίνης, Αναγνωσταράς και ο φιλέλληνας Σανταρόζα. Στις 23 Απριλίου άρχισε η Β΄ πολιορκία του Μεσολογγίου. Στις 20 Μαΐου σκοτώθηκε ηρωικά ο Παπαφλέσσας στο Μανιάκι. Πιεσμένη από τη λαϊκή κατακραυγή και πανικόβλητη από την προέλαση του Ιμπραήμ η κυβέρνηση πείθεται τελικά να απελευθερώσει τους αιχμάλωτους οπλαρχηγούς και αναθέτει ξανά στον Κολοκοτρώνη τη στρατιωτική αρχηγία του Αγώνα. Στους Μύλους στις 13 Μαΐου ο Μακρυγιάννης και ο Κ. Μαυρομιχάλης αναχαίτισαν τον Ιμπραήμ, που προχώρησε για το Ναύπλιο. Τον Δεκέμβριο ο Ιμπραήμ πήγε στο Μεσολόγγι για να πάρει μέρος στην πολιορκία.

1826. Στις 10 Απριλίου πραγματοποιείται η έξοδος του Μεσολογγίου. Οι πολιορκημένοι, αποκλεισμένοι για μήνες από στεριά και θάλασσα χωρίς δυνατότητα ανεφοδιασμού από τον ελληνικό στόλο και αποδεκατισμένοι από την πείνα και τις αρρώστιες, επιχειρούν έξοδο από το Μεσολόγγι. Το σχέδιο όμως των πολιορκημένων είχε προδοθεί στους Τούρκους και η ηρωική έξοδος κατέληξε σε σφαγή. Όσοι από τους Μεσολογγίτες καταφέρνουν να επιζήσουν καταφεύγουν στα νησιά του Ιονίου, ενώ ο ηρωισμός των "Ελεύθερων Πολιορκημένων" (κατά την έκφραση του Διονυσίου Σολωμού) προκαλεί για μια ακόμη φορά έξαρση του φιλελληνικού κινήματος στην Ευρώπη. Στις 22 και 24 Ιουνίου οι Μανιάτες αποκρούουν τους Οθωμανούς στη Βέργα. Στις 27 και 28 οι Αιγύπτιοι νικούνται στη Μανιάκοβα και το Πολυτσάραβο. Στις 3 Αυγούστου ο Κιουταχής κατέλαβε την Αθήνα και πολιόρκησε την Ακρόπολη. Οι Καραϊσκάκης και Φαβιέρος στρατοπέδευσαν στο Χαϊδάρι και στις 8 Αυγούστου συγκρούστηκαν με τους Τούρκους.

Στις 3 Σεπτεμβρίου οι Έλληνες απέκτησαν το πρώτο πολεμικό ατμόπλοιο το "Καρτερία" και τον Δεκέμβριο τη φρεγάτα "Ελλάς". Στην Ακρόπολη σκοτώθηκε ο Γκούρας και διορίστηκε φρούραρχος ο Κριεζιώτης, που ανέβηκε στον Ιερό Βράχο με 500 πολεμιστές. Στην Αράχοβα ο Καραϊσκάκης συνέτριψε τους Οθωμανούς (18-23 Νοεμβρίου) και την 1 Δεκεμβρίου ο Φαβιέρος ανέβηκε στην Ακρόπολη με 500 άνδρες. Στο μεταξύ, μετά την Γ΄ Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου, διαμορφώνονται στην Ελλάδα το ρωσικό, το αγγλικό και το γαλλικό κόμμα, οι οπαδοί των οποίων προσβλέπουν στη βοήθεια των αντίστοιχων ξένων δυνάμεων, ενώ η Δ΄ Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας εκλέγει ως κυβερνήτη τον Ιωάννη Καποδίστρια και διορίζει αρχιστράτηγο τον Άγγλο Τζορτζ και αρχιναύαρχο τον επίσης Άγγλο Κόχραν.

1827. Στις 18 Ιανουαρίου οι Σουλιώτες απέκρουσαν στο Δίστομο τον Κιουταχή και ελευθέρωσαν το φρούριο των Σαλώνων. Ύστερα απ' αυτό ο Κιουταχής στράφηκε στην Αττική και στις 30 Ιανουαρίου επιτέθηκε εναντίον του Γκόρντον στην Καστέλλα. Στο Κερατσίνι διεξήγαγε σφοδρούς αγώνες ο Καραϊσκάκης κατά του Κιουταχή, ενώ στο Φάληρο αποβιβάστηκε ο αρχιναύαρχος Κόχραν και ο αρχιστράτηγος Τσορτς. Από 8 μέχρι 13 Απριλίου διεξάγονταν καθημερινά μάχες και στις 23 τραυματίστηκε θανάσιμα ο Καραϊσκάκης. Επακολούθησε σειρά αποτυχιών και στις 27 Μαΐου η Ακρόπολη παραδόθηκε στον Κιουταχή. Στις 24 Ιουνίου οι υπερασπιστές του Μεγάλου Σπηλαίου (600) απέκρουσαν τους στρατιώτες του Ιμπραήμ (3.000) και τους υποχρέωσαν να υποχωρήσουν. Η εξέλιξη των πραγμάτων ανάγκασε επιτέλους τις ευρωπαϊκές δυνάμεις να ενδιαφερθούν για τη λήξη του πολέμου και την τύχη του Ελληνισμού.

Η Επανάσταση βρίσκεται σε οριακό σημείο, καθώς ο στρατός του Ιμπραήμ θριαμβεύει σε ξηρά και θάλασσα, η επέμβαση των ξένων δυνάμεων όμως έσωσε την κατάσταση. Μετά από συνεννοήσεις των τριών Μεγάλων Δυνάμεων υπογράφεται το πρωτόκολλο του Λονδίνου (6 Ιουλίου 1827), το οποίο αναγνωρίζει την αυτονομία της Ελλάδας, ενώ οι μοίρες του συμμαχικού στόλου καταπλέουν στις ελληνικές θάλασσες. Η ναυμαχία του Ναυαρίνου στις 8 Οκτωβρίου έκρινε οριστικά την τύχη του Αγώνα, καθώς ο τουρκοαιγυπτιακός στόλος υφίσταται πανωλεθρία από τον στόλο των Κόδριγκτον, Δεριγνύ και Χέυδεν.

Ο Ιωάννης Καποδίστριας που έφτασε στην Ελλάδα τον Ιανουάριο του 1828 με τις διπλωματικές του ενέργειες επιτάχυνε τις εξελίξεις, καταφέρνοντας να κρατήσει ίσες αποστάσεις από τις τρεις Μεγάλες Δυνάμεις. Η Ρωσία προσπάθώντας να στρέψει την κατάσταση προς όφελός της και να κάμψει την τουρκική αδιαλ

λαξία, κηρύσσει τον πόλεμο στην Τουρκία, ενώ η Γαλλία φροντίζει να στείλει στην Πελοπόννησο ένα εκστρατευτικό σώμα αποτελούμενο από 14.000 άνδρες με επικεφαλής τον στρατηγό Μαιζόν για να απομακρύνει τα τελευταία στρατεύματα του Ιμπραήμ. Η Ιερά Συμμαχία δεν υπήρχε πια και η Αγγλία, η Γαλλία και η Ρωσία υπέγραψαν τη συμφωνία του Λονδίνου, με την οποία ρυθμίστηκε το ελληνικό ζήτημα.

Ασφαλές νερό σε όλους δηλώνει ο Δήμαρχος Βόλου κ. Πάνος Σκοτινιώτης

Tη σταθερή και αταλάντευτη θέση της Δημοτικής Αρχής Βόλου υπέρ του δημόσιου και κοινωνικού χαρακτήρα της ΔΕΥΑΜΒ, υπογράμμισε για μια ακόμη φορά χθες ο Δήμαρχος Βόλου και Πρόεδρος του Δ.Σ. της ΔΕΥΑΜΒ κ. Πάνος Σκοτινιώτης, κατά τον χαιρετισμό του στην 1η συνάντηση της πρωτοβουλίας «Συμμαχία για το Νερό» που πραγματοποιήθηκε στο Δημαρχείο.

Στην πρωτοβουλία συμμετέχουν το Δίκτυο Μεσόγειος, το Δίκτυο Ελληνικών Πράσινων Πόλεων και το Ίδρυμα Χάϊνριχ Μπελ και κεντρικό σύνθημα της Συμμαχίας είναι «Πόλεις και Πολίτες διεκδικούν λύσεις για τη βιώσιμη διαχείριση του νερού». Στόχος της 1^ης συνάντησης ήταν να επιχειρηθεί μια πρώτη καταγραφή της υπάρχουσας κατάστασης των συμμετεχόντων Δήμων-ΔΕΥΑ ως προς τη διαχείριση του νερού σε αστικό επίπεδο, αλλά και ως προς τα επιτεύγματα σε διοικητικό, διαχειριστικό, τεχνολογικό και επικοινωνιακό επίπεδο.

Δίνοντας το στίγμα των ριζικών αλλαγών που δρομολογήθηκαν τα δυο τελευταία χρόνια στην ΔΕΥΑΜΒ, ο κ.Σκοτινιώτης τόνισε μεταξύ άλλων ότι, αναλαμβάνοντας πριν δύο περίπου χρόνια την ευθύνη της διοίκησης του έκτου σε πληθυσμό Δήμου της χώρας, όπως προέκυψε από τον Ν. 3852/2010 (Καλλικράτης), η παρούσα Δημοτική Αρχή είχε δεσμευτεί για μια σύγχρονη, επιστημονικά και κοινωνικά, αντιμετώπιση του πολυτιμότερου, ίσως, δημόσιου αγαθού, δηλαδή του νερού. «Σήμερα, δύο χρόνια μετά, μπορούμε να πούμε ότι έχουμε προχωρήσει σταθερά και αταλάντευτα στο δρόμο αυτό, έχοντας συσσωρεύσει πολύτιμες εμπειρίες», τόνισε χαρακτηριστικά και πρόσθεσε:

 «Ήρθαμε αντιμέτωποι με νέα και σε πολλές περιπτώσεις, δυσεπίλυτα προβλήματα. Είμαστε όμως πλέον σε θέση να κρίνουμε ότι οι βασικές διακηρύξεις μας

• για ανάγκη ολοκληρωμένης υδατικής πολιτικής στη συνολική λεκάνη του Δήμου Βόλου, και
• για την αναγκαιότητα ένταξης όλων των δράσεων που αφορούν τον κύκλο του νερού σε ένα σχέδιο ορθολογικής διαχείρισης των υδάτινων πόρων, το οποίο αρχίζει από την παραγωγή και καταλήγει στην ενεργειακή αξιοποίηση, διεπόμενο από τους κανόνες της αειφορίας,

επιβεβαιώνονται καθημερινά και αποτελούν τον οδηγό ενός συνόλου έργων και παρεμβάσεων για την επίτευξη μικρότερων και μεγαλύτερων στόχων».

Ο κ. Σκοτινιώτης υπογράμμισε ότι το βασικό εργαλείο της πολιτικής της Δημοτικής Αρχής Βόλου στο νερό, είναι φυσικά η ΔΕΥΑΜΒ, τον κοινωφελή χαρακτήρα της οποίας υπερασπίζεται η Διοίκηση της Επιχείρησης με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο, έχοντας ως σταθερή και αταλάντευτη θέση ότι το νερό αποτελεί δημόσιο κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα. Στόχος του Δ.Σ. της ΔΕΥΑΜΒ, όπως είπε, είναι η εξασφάλιση ασφαλών συνθηκών υδροδότησης σε κάθε οικισμό του Δήμου, με καλής ποιότητας νερό. Όχι μέσω της εξάντλησης των φυσικών πόρων, αλλά μέσω δράσεων εξοικονόμησης και μείωσης του νερού που χάνεται, λόγω της κακής ποιότητας τόσο των δικτύων όσο και της διαχείρισης των υδραγωγείων. Βασικός άξονας του παραπάνω στόχου, είναι ο διαχωρισμός των χρήσεων του νερού, για την ύδρευση, την άρδευση και τη βιομηχανική χρήση, σε συνδυασμό με την επαναχρησιμοποίηση του επεξεργασμένου λύματος, αρχικά για τις ανάγκες άρδευσης τμημάτων του πράσινου του Πολεοδομικού Συγκροτήματος.

Λομπίστες από… χρυσάφι υπέρ των εξορύξεων

Σε διεθνές συνέδριο για την αξιοποίηση του ελληνικού ορυκτού πλούτου, στελέχη της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ μαζί με ξένους πρέσβεις και επιχειρηματίες εμφανίστηκαν υπέρμαχοι των επενδύσεων υποβαθμίζοντας τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Απώτερος στόχος, να καμφθούν οι αντιδράσεις των τοπικών κοινωνιών

Του Βασίλη Γεώργα 

Πηγή : Η Εφημερίδα των Συντακτών 

Λόμπινγκ με τη συνδρομή ξένων πρεσβευτών, ιδιωτών συμβούλων και πολιτικών επιχειρούν να κάνουν τώρα οι σύγχρονοι «χρυσοθήρες» στην Ελλάδα προκειμένου να αμβλύνουν τις αντιδράσεις των τοπικών κοινωνιών για τις επιπτώσεις στο περιβάλλον από τις εξορυκτικές δραστηριότητες χρυσού και άλλων μεταλλευμάτων.

Σε διεθνές συνέδριο που διοργανώθηκε χθες στην Αθήνα για την αξιοποίηση των ορυκτών πόρων της χώρας μας, όλοι όσοι παραβρέθηκαν για να υποστηρίξουν τις επενδύσεις, από τον αρμόδιο υφυπουργό Περιβάλλοντος μέχρι τα στελέχη των εξορυκτικών επιχειρήσεων και από τους πρέσβεις του Καναδά και της Αυστραλίας μέχρι τον βουλευτή της Ν.Δ. Κυριάκο Μητσοτάκη, προσπάθησαν να πείσουν ότι η Ελλάδα πρέπει να «τρέξει» γρήγορα ώστε να εκμεταλλευτεί τον ορυκτό της πλούτο χωρίς να τρέφει υπερβολικές ανησυχίες για την περιβαλλοντική επιβάρυνση που θα προκληθεί ή την αλλαγή του αναπτυξιακού μοντέλου περιοχών όπως η Χαλκιδική κ.ά. που στηρίζονται κατά βάση στον τουρισμό.

Ο υφυπουργός

Χαρακτηριστική ήταν η τοποθέτηση του υφυπουργού Περιβάλλοντος Μάκη Παπαγεωργίου, ο οποίος υποστήριξε ανοιχτά την επένδυση της Eldorado Gold στις Σκουριές, επισημαίνοντας ότι η κυβέρνηση έχει κάνει αυτό που πρέπει για την προστασία του περιβάλλοντος, επιβάλλοντας ιδιαίτερα αυστηρούς όρους ύψους 50 εκατ. ευρώ για την αποκατάσταση του περιβάλλοντος από την εξορυκτική δραστηριότητα στην περιοχή. Ο ίδιος είπε ότι η μη αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου είναι απώλεια για την Ελλάδα.

Αποκαλυπτική ήταν, όμως, από την πλευρά της η γενική γραμματέας του υπουργείου Περιβάλλοντος, Μάρω Ευαγγελίδου, η οποία, απαντώντας σε ερωτήσεις εκπροσώπων κινήσεων πολιτών που παρενέβησαν στην εκδήλωση, τόνισε ότι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα με τον ελεγκτικό μηχανισμό ο οποίος αντιμετωπίζει, λόγω περικοπών, αντικειμενικές δυσκολίες να παρακολουθήσει την τήρηση των περιβαλλοντικών όρων και τον έλεγχο των επιπτώσεων στο περιβάλλον από τις εξορυκτικές δραστηριότητες.

Στο ίδιο συνέδριο ο Γ. Μανιάτης, γραμματέας της Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ, επισήμανε ότι δικαιολογημένα η κοινωνία είναι καχύποπτη σε αρκετές περιπτώσεις καθώς πολλές εξορυκτικές επιχειρήσεις έχουν βαρύ παρελθόν, ενώ σημείωσε ότι σημαντικό ρόλο για τις καθυστερήσεις έχει και η Δικαιοσύνη λόγω της αρνησιδικίας και της καθυστέρησης στην έκδοση αποφάσεων.

Eπίθεση στους κατοίκους 

Από την πλευρά του, ο βουλευτής της Ν.Δ. Κυριάκος Μητσοτάκης και μέλος της επιτροπής περιβάλλοντος της Βουλής «τα έβαλε» με τους κατοίκους που αντιδρούν, λέγοντας ότι «υπάρχουν συγκεκριμένες δυνάμεις που είναι επί της αρχής αντίθετες στις επενδύσεις, ενώ έκανε λόγο για μειοψηφίες που δεν σέβονται τις αποφάσεις της πλειοψηφίας. Απαντώντας δε στα επιχειρήματα πολιτών ότι στην περιοχή της Χαλκιδικής θα πληγεί ο τουρισμός, είπε ότι ο πυρήνας των τουριστικών δραστηριοτήτων του νομού δεν βρίσκεται στις Σκουριές.

Ο πρέσβης του Καναδά Ρόμπερτ Γουίλιαμ Πεκ αναφέρθηκε στα γεγονότα του Φεβρουαρίου και τόνισε ότι είναι αναγκαίο να εντοπιστούν και να λογοδοτήσουν οι δράστες της επίθεσης στο εργοτάξιο της Eldorado στις Σκουριές προκειμένου να αποκατασταθεί το κλίμα ασφάλειας.

Από την πλευρά της, η πρέσβειρα της Αυστραλίας Τζένη Μπλούμπφιλντ σχολίασε ότι η Ελλάδα πρέπει να διαμορφώσει σταθερό επενδυτικό περιβάλλον και επικαλέστηκε την εμπειρία της Αυστραλίας στην αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου από όπου αντλεί το 20% των εξαγωγών της.

Ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας Χρυσωρυχεία Θράκης, Γιώργος Μαρκόπουλος, υπεραμύνθηκε της ανάπτυξης εξορυκτικών δραστηριοτήτων ακόμη και κοντά στον αστικό ιστό, λέγοντας ότι στην Ευρώπη, όπως λ.χ. στη Σουηδία, υπάρχουν πολλά μεταλλεία κοντά σε πόλεις, ενώ στη Φινλανδία έχουν παντρέψει το εξορυκτικό αντικείμενο με την τουριστική εκμετάλλευση. Από την πλευρά του, ο γενικός διευθυντής Νότιας Ευρώπης του ομίλου S&B υποστήριξε ότι όπου δραστηριοποιείται η εταιρεία του στην Ελλάδα (Μήλος, Φωκίδα κ.α.) το κατά κεφαλήν εισόδημα είναι μεγαλύτερο χάρη στις εξορυκτικές εργασίες. Ο διευθυντής απόδοσης των Ορυχείων της ΔΕΗ Μάριος Λεονάρδος επισήμανε ότι η Ελλάδα «χρησιμοποιεί την περιβαλλοντική νομοθεσία για να σκοτώνει τις επενδύσεις», ενώ ο Μαρκ Ραχοβίδης, πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων (Euromines), έστειλε μήνυμα ότι στην Ελλάδα υπάρχει «ψωμί» για τις μεταλλευτικές επιχειρήσεις, τονίζοντας ότι στη Βαλκανική χερσόνησο υπάρχει μεγάλη συγκέντρωση αναξιοποίητων αποθεμάτων ορυκτών.

…………………………………………………………………………………….

22 ύποπτοι στο βωμό των χρυσοθήρων

Η Ασφάλεια κάλεσε χθες 22 κατοίκους της Χαλκιδικής να καταθέσουν για την επίθεση στο εργοτάξιο της Eldorado, που απειλεί να φύγει από την Ελλάδα

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ Του Νίκου Φωτόπουλου

Την ίδια μέρα που η περιβόητη «επενδύτρια» των μεταλλείων Eldorado Gold απείλησε να φύγει από την Ελλάδα, η Ασφάλεια Θεσσαλονίκης κάλεσε σε ανωμοτί κατάθεση, ως υπόπτους δηλαδή, 22 κατοίκους της Χαλκιδικής, για την εμπρηστική επίθεση στο εργοτάξιο της εταιρείας.

Η επίδοση των κλήσεων έγινε στα σπίτια τους και οι περισσότεροι από αυτούς την παρέλαβαν ιδιοχείρως από τους αστυνομικούς, ενώ σε κάποιους που απουσίαζαν θυροκολλήθηκε. Ανάμεσα στους «υπόπτους» που καλούνται να εξεταστούν αύριο για 2η, 3η και ορισμένοι για 4η φορά, είναι ο πατέρας του βρέφους που κατέληξε στο νοσοκομείο με αναπνευστικά προβλήματα από τα χημικά των ΜΑΤ. Είναι όλοι άνδρες, οικογενειάρχες, με παιδιά, άνθρωποι του μεροκάματου και της βιοπάλης, από την Ιερισσό, τη Μεγάλη Παναγιά και το Γομάτι.

«Οι μεθοδεύσεις συνεχίζονται. Δεν είναι τυχαίο ότι μέσα σε λίγες ώρες από τις απειλές της εταιρείας να αποχωρήσει, οι διωκτικές αρχές κινητοποιήθηκαν αμέσως κι έσπευσαν να στείλουν κλήσεις σε φιλήσυχους οικογενειάρχες να καταθέσουν ως ύποπτοι. Ηταν η αντίδραση της κυβέρνησης για να μη φύγει η Eldorado», ανέφερε στην «Εφ.Συν.» ο Βασίλης Τζιμούρτος, που συμμετέχει στη νομική ομάδα εκπροσώπησης των κατοίκων.

Στο μεταξύ, χθες αναβλήθηκε για τον Φεβρουάριο του 2014, από το Πλημμελειοδικείο Πολυγύρου Χαλκιδικής, η δίκη των τεσσάρων κατοίκων της Ιερισσού που είχαν συλληφθεί μετά την επεισοδιακή έφοδο των αστυνομικών δυνάμεων στην Ιερισσό. Στη διάρκεια της πρωτοφανούς αστυνομικής επιχείρησης είχαν σημειωθεί επεισόδια όταν οι κάτοικοι αντέδρασαν και τελικά τα ΜΑΤ έπνιξαν το χωριό στα χημικά, με αποτέλεσμα να συλλάβουν τους τέσσερις μόνο και μόνο για αδήλωτα κυνηγετικά όπλα, πασχαλιάτικες κροτίδες και ραδιοπομπούς χωρίς άδεια που βρέθηκαν στα σπίτια τους.

Το δικαστήριο αναβλήθηκε για κρείσσονες αποδείξεις, καθώς οι συνήγοροι υπεράσπισης των τεσσάρων κατηγορούμενων δεν είχαν στη διάθεσή τους όλα τα στοιχεία της δικογραφίας.

Αλλο ένα επιστημονικό χτύπημα δέχθηκε χθες η πολυδιαφημιζόμενη «επένδυση» των μεταλλείων, από το Διεπιστημονικό Κέντρο Αριστοτελικών Μελετών αυτή τη φορά.

Την «έντονη ανησυχία του και την αντίθεσή του για τις επαπειλούμενες σοβαρές αλλοιώσεις στο φυσικό περιβάλλον με όλα τα παρελκόμενα από τη σχεδιαζόμενη δραστηριότητα εκμετάλλευσης του φυσικού ορυκτού πλούτου της περιοχής», αλλά και την απαίτηση για «απόλυτο σεβασμό για τον χώρο και το ευρύτερο φυσικό περιβάλλον μέσα στο οποίο γεννήθηκε και αναπτύχθηκε το πνεύμα του μεγάλου Σταγειρίτη φιλοσόφου Αριστοτέλη» εκφράζει με ψήφισμά του το ΔΚΑΜ του ΑΠΘ.

«Ο κύριος πλούτος της Ελλάδας δεν είναι ο χρυσός του υπεδάφους της, αλλά η μακραίωνη ιστορία της και ο πολιτισμός της», αναφέρει στο ψήφισμά του κι επισημαίνει ως «ιδιαίτερα ανησυχητικό» το γεγονός ότι η βασική μελέτη οφέλους – κόστους της συγκεκριμένης επενδυτικής δραστηριότητας, «η οποία λογικά θα έπρεπε να έχει προηγηθεί κάθε σχετικής απόφασης της πολιτείας, δεν έχει ακόμη δοθεί στη δημοσιότητα».

Νόμιμη η λειτουργία των μεταλλείων χρυσού στην Χαλκιδική

Απολύτως νόμιμη έκρινε το Συμβούλιο της Επικρατείας τη λειτουργία των μεταλλείων χρυσού στην Κασσάνδρα της Χαλκιδικής απορρίπτοντας την αίτηση συλλόγων της περιοχής.

Πηγή: Καθημερινή

Απέρριψε το ΣτΕ την αίτηση των κατοίκων για τα μεταλλεία Κασάνδρας Χαλκιδικής

 

Απολύτως νόμιμη, πληρούσα τους περιβαλλοντικούς όρους κρίθηκε από το Συμβούλιο της Επικρατείας η λειτουργία των μεταλλείων χρυσού στην Κασσάνδρα Χαλκιδικής.

Λίγες ημέρες μετά τα επεισόδια που σημειώθηκαν στην περιοχή , με σημείο αιχμής τη λειτουργία των μεταλλείων, το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο απέρριψε την αίτηση που είχαν καταθέσει οκτώ σύλλογοι της Χαλκιδικής , κρίνοντας ότι τυχόν περιβαλλοντικές επιπτώσεις από τη λειτουργία των μεταλλείων δεν κρίνονται σημαντικές. Περαιτέρω όμως σημειώνεται στην απόφαση (110/2013). Οι δραστηριότητες των μεταλλείων βρίσκονται εκτός ζωνών Natuta.

Το σκεπτικό των δικαστών του Ε’ τμήματος αναφέρεται ότι οι μεταλλευτικές και μεταλλουργικές εγκαταστάσεις βρίσκονται εκτός προστατευομένων τόπων του δικτύου Natura, εκτός από μία έκταση περίπου 2,4 στρεμμάτων στην περιοχή Ολυμπιάδα όπου προβλέπεται προσωρινή απόθεση των τελμάτων, η οποία θα αποκατασταθεί κατά τα πρώτα χρόνια λειτουργίας του όλου έργου.

Μάλιστα η περιοχή αυτή στην περιβαλλοντική μελέτη περιγράφεται ως «άγονη». Στην απόφαση επισημαίνεται ότι έχει γίνει εκτίμηση των επιπτώσεων του επίμαχου έργου και με βάση αυτή δεν αναμένονται σημαντικές επιπτώσεις ενώ δεν θα υπάρξει καμία επέμβαση στον «οικότοπο 9180»

 

Ερώτηση του ΚΚΕ για το βιολογικό καθαρισμό σε δήμους του ν. Μαγνησίας

Ερώτηση προς τον υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής αλλαγής κατέθεσαν οι βουλευτές του ΚΚΕ Γιώργος Λαμπρούλης, Ελένη Γερασιμίδου και Γιάννης Γκιόκας σχετικά με την κατασκευή αποχέτευσης και βιολογικού καθαρισμού στα Καλά Νερά Δήμου Αργαλαστής, καθώς και σε άλλους παραθαλάσσιους δήμους.

Αναλυτικά η ερώτηση επισημαίνει:

«Το Δημοτικό Διαμέρισμα "Καλών Νερών" του Δήμου Αργαλαστής Νομού Μαγνησίας, με 2.000 κατοίκους, που το καλοκαίρι μαζί με τους παραθεριστές ξεπερνούν τις 4.000, αποτελεί ένα από τα σημαντικά παραθεριστικά κέντρα για όλη τη Θεσσαλία, με ξενοδοχεία, ξενώνες, κέντρα εστίασης και άλλα καταστήματα.

Παράλληλα, είναι ένας σημαντικός συντελεστής περιβαλλοντικής επιβάρυνσης του Παγασητικού Κόλπου, αφού δεν διαθέτει αποχετευτικό σύστημα ακαθάρτων και βιολογικό καθαρισμό.

Το έργο "Αποχέτευση και βιολογικός καθαρισμός του ΔΔ Καλών Νερών του Δήμου Αργαλαστής" είχε ενταχθεί στο 4ο ΚΠΣ του ΥΠΕΚΑ ακόμη από το 2011, με προϋπολογισμό 6 εκ. ευρώ και είχε δημοπρατηθεί η μελέτη του έργου και οι φάκελοι δημοπράτησης βρίσκονταν στη διαδικασία αξιολόγησης. Ξαφνικά το έργο απεντάσσεται, παρόλο που η απορρόφηση του 4ου ΚΠΣ βρίσκεται ακόμη σε χαμηλά επίπεδα.

Ακόμη, να σημειωθεί ότι η αναγκαιότητα αυτού του έργου προκύπτει και από το γεγονός ότι ο Παγασητικός Κόλπος τους θερινούς μήνες δέχεται σοβαρότατη περιβαλλοντική επιβάρυνση, αφού όλοι σχεδόν οι παραθαλάσσιοι οικισμοί και τα δημοτικά διαμερίσματα από την Αγριά ως το Τρίκερι στερούνται αποχέτευσης και επεξεργασίας λυμάτων.

ΕΡΩΤΑΤΑΙ λοιπόν ο κ. υπουργός τι μέτρα προτίθεται να πάρει ώστε:

• Να επανενταχθεί άμεσα το έργο "Αποχέτευση και βιολογικός καθαρισμός του ΔΔ Καλών Νερών του Δήμου Αργαλαστής"
• Καθώς και για την ένταξη, χρηματοδότηση και δημοπράτηση αντίστοιχων έργων για τα παραθαλάσσια δημοτικά διαμερίσματα και οικισμούς του Δήμου Αργαλαστής, ώστε να εξασφαλιστεί η ελαχιστοποίηση της ρύπανσης του Παγασητικού Κόλπου και να προστατευτεί η υγεία των κατοίκων της περιοχής».   

«Οχι» στο κούρεμα με ψήφους 36 - 19 αποφάσισε η Κυπριακή Βουλή

Με μεγάλη πλειοψηφία η Κυπριακή Βουή καταψήφισε το νομοσχέδιο για το «κούρεμα» των καταθέσεων. Κατά τάχθηκαν 36 βουλευτές από το ΑΚΕΛ, ΕΔΕΚ, ΔΗΚΟ, ΕΥΡΩΚΟ, Οικολόγους και τον ανεξάρτητο Ζαχαρία Κουλία.

Οι 19 βουλευτές του ΔΗΣΥ τήρησαν αποχή.

Οι ομιλίες των πολιτικών αρχηγών

Καταγγελτικοί για το Eurogroup και γενικότερα για τη στάση των ηγετών της Ευρωπαϊκής Ένωσης ήταν οι ηγέτες των κομμάτων της αντιπολίτευσης, αλλά και ο πρόεδρος του ΔΗΚΟ. Επίσης, το ΑΚΕΛ άσκησε σκληρή κριτική στους χειρισμούς του προέδρου Αναστασιάδη.

Ο αναπληρωτής πρόεδρος του ΔΗΣΥ, Αβέρωφ Νεοφύτου, χαρακτήρισε ως «πιο χρήσιμη και εποικοδομητική» τη στάση του κόμματος του να τηρήσει απόχη στην ψηφοφορία στη Βουλή, που καταψήφισε το νομοσχέδιο για το «κούρεμα» των καταθέσεων στις τράπεζες.

Σημείωσε, επίσης, ότι η στάση αυτή αποτελεί ένδειξη απόλυτου σεβασμού στον πρόεδρο Αναστασιάδη, ο οποίος, όπως υποστήριξε, «έδωσε σκληρή μάχη στις Βρυξέλλες, αλλά βρέθηκε ενώπιον του εκβιαστικού διλήμματος αποδοχής της απόφασης ή χρεοκοπίας».

Πρόσθεσε ότι η αποχή είναι και «φωνή μετριοπάθειας προς όφελος της εσωτερικής ενότητας, καθώς και εκκωφαντική έκκληση προς Βρυξέλλες, Βερολίνο, Φρανκφούρτη και Ουάσιγκτον, να μην σπρώχνουν την Κύπρο εκτός ευρώ, γιατί αυτή δεν είναι ευθύνη, επιθυμία, ή επιλογή της Λευκωσίας».

Ο κ. Νεοφύτου υπογράμμισε επιπλέον ότι ο ΔΗΣΥ θα εργαστεί για μια αξιόπιστη και λιγότερο επώδυνη αντιπρόταση προς την τρόικα, που να διασφαλίζει την ενότητα πολιτικών δυνάμεων και λαού, και θα οδηγήσει τους Ευρωπαίους εταίρους σε διαφοροποίηση της απόφασής τους.

Το ΑΚΕΛ πρότεινε την καταψήφιση της συμφωνίας με το Eurogroup και κατέθεσε πρόταση για αντιμετώπιση της όλης κατάστασης. Ο γενικός γραμματέας του κόμματος, Αντρος Κυπριανού, στην ομιλία του στη Βουλή εξέφρασε την πεποίθηση ότι «οι εταίροι της Κύπρου δεν επιχειρούν να τη βοηθήσουν, αντίθετα χρησιμοποιούν την κρίση ως αφορμή για να πλήξουν την κυριαρχία της και να της επιβληθούν πολιτικά».

Στο φόντο όλης αυτής της υπόθεσης, υποστήριξε, βρίσκεται το Κυπριακό και το φυσικό αέριο. Πρόταση του ΑΚΕΛ, πρόσθεσε, είναι να αποσυρθεί η αίτηση της Κύπρου για βοήθεια από το Μηχανισμό Στήριξης και να επιδιωχθούν άλλες λύσεις. Ο κ. Κυπριανού, παράλληλα, άσκησε σκληρή κριτική στον πρόεδρο Αναστασιάδη, για αθέτηση των δεσμεύσεων του και για τους χειρισμούς του που οδήγησαν στη συμφωνία με το Eurogroup.

Ο γγ του ΑΚΕΛ αξίωσε να δοθεί στη δημοσιότητα από την Κεντρική Τράπεζα ο κατάλογος με τα ονόματα όλων όσοι απέσυραν λεφτά από τις κυπριακές τράπεζες το τελευταίο διάστημα. Ζήτησε ακόμα να διερευνηθεί κατά πόσο αυτοί γνώριζαν τις εξελίξεις νωρίτερα. Το ίδιο είχε ζητήσει το Σάββατο και ο αναπληρωτής πρόεδρος του ΔΗΣΥ.

Επίσης, ο κ. Κυπριανού ζήτησε να κατατεθεί αμέσως στη Βουλή η Έκθεση του Οίκου Alvarez & Marshall και «να τιμωρηθούν παραδειγματικά όσοι έχουν εγκληματήσει οικονομικά σε βάρος του τόπου και του λαού μας».

Ο πρόεδρος του ΔΗΚΟ, Μάριος Καρογιάν, χαρακτήρισε στην ομιλία του ως εκβιαστική την απόφαση του Eurogroup. Ανέφερε ότι το κόμμα του θα πει ένα μεγάλο «όχι», το οποίο δεν σημαίνει «ναι» στη διαιώνιση, όπως είπε, των παθογενειών και των ελαττωμάτων του σημερινού μας αναπτυξιακού μοντέλου.«Σημαίνει» τόνισε «όχι στον αφανισμό της χώρας μας από τον οικονομικό χάρτη της Ευρώπης».

Το «όχι» μας, πρόσθεσε, «δεν σημαίνει άρνηση των μεταρρυθμίσεων που απαιτούνται για να εξυγιανθούν τα δημόσια οικονομικά μας και να μην επαναληφθούν οι πρακτικές των τραπεζών που οδήγησαν στη χρεοκοπία τους». Σημείωσε ότι «καμία συζήτηση για επιμέρους διορθώσεις των αποφάσεων της 16ης Μαρτίου δεν έχει νόημα, αν προηγουμένως δεν αναθεωρηθεί η πολιτική που αναγάγει την «τιμωρία σε αρχή ενός παράδοξου κοινοτικού δικαίου». Ο κ. Καρογιάν υπέδειξε ότι απαιτείται εθνική ενότητα, εθνικής συνεννόηση, πολιτική συναντίληψη, κοινωνική συναίνεση, πολλή και σκληρή δουλειά και μια κοινή εθνική προσπάθεια.

Η ΕΔΕΚ, διά του προέδρου της και προέδρου της Βουλής, Γιαννάκη Ομήρου, αξίωσε επαναδιαπραγμάτευση της απόφασης του Eurogroup. Ο κ. Ομήρου τόνισε ότι η ΕΔΕΚ θα στηρίξει τον πρόεδρο της Δημοκρατίας στην επαναδιαπραγμάτευση. Υπογράμμισε ότι στην αυριανή σύσκεψη των αρχηγών των κομμάτων το κόμμα του θα καταθέσει εναλλακτικές προτάσεις για έκδοση εθνο-ομολόγου με εγγύηση τα έσοδα από το φυσικό αέριο, ενώ θα εισηγηθεί και την πώληση μιας τράπεζας για να μειωθεί το ποσό της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών.

Εξέφρασε την άποψη ότι «κάποιοι εκτός Κύπρου προσπαθούν να τη μετατρέψουν τη χώρα ως αποικία και την Ευρώπη σε Ευρώπη της αδικίας και της ανεργίας». Η Βουλή, τόνισε, καλείται να απαντήσει κατά πόσο η Κυπριακή Δημοκρατία, ως συντεταγμένο κράτος, «θα αποδεχθεί να μετατραπεί σε ένα πειραματόζωο νεο-αποικιακρατικών δεσμών». Ο κ. Ομήρου είπε ότι «η απόφαση του Eurogroup ενταφιάζει τη θεμελιώδη αρχή της ΕΕ και καταστρέφει την Κύπρο ως χρηματοοικονομικό κέντρο». Επίσης έκανε λόγο για ληστρική αφαίρεση των χρημάτων από τους καταθέτες και μια απόφαση η οποία παραβιάζει ευρωπαϊκές οδηγίες.

Ο πρόεδρος του ΕΥΡΩΚΟ, Δημήτρης Συλλούρης, αφού χαρακτήρισε εγκληματική την απόφαση του Eurogroup, επέκρινε ιδιαίτερα τον υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας, ο οποίος, όπως είπε, δεν σεβάστηκε την ευρωπαϊκή οδηγία που αποτελεί ευρωπαϊκό κεκτημένο για την προστασία των καταθετών.

«Το μόνο που τον ενδιέφερε» σημείωσε «ήταν οι δικές του εκλογές και να διαλύσουν την Κύπρο ως κέντρο υπηρεσιών», και πρόσθεσε: «Αυτή η προσπάθεια ήταν ανέντιμη, αρπαγή καταθέσεων από ανθρώπους που έχουν εργαστεί χρόνια. Από ανθρώπους που έχουν πάρει συντάξεις και τις έχουν βάλει στις καταθέσεις τους». «Αν αυτή είναι η Ευρώπη, εμείς δεν ανήκουμε σε αυτή την Ευρώπη» τόνισε ο κ. Συλλούρης.

Ο βουλευτής των Οικολόγων Γιώργος Περδίκης χαρακτήρισε ως «ατιμωτική και επικίνδυνη την απόφαση του Eurogroup». Ο κ. Περδίκης έκανε λόγο για επιβολή νέας ξένης κυριαρχίας, την οποία αποκάλεσε «χρεοκρατία». Οι Οικολόγοι, σημείωσε, είναι υπέρ του ορθολογισμού για συρρίκνωση του τραπεζικού τομέα και μείωσης των καταθέσεων, αλλά όχι σε ένα σχέδιο που είναι καταστροφικό για την οικονομία που θα υποδουλώνει την Κυπριακή Δημοκρατία.

Ο ανεξάρτητος βουλευτής Ζαχαρίας Κουλίας χαρακτήρισε ως «απαράδεκτο και επαίσχυντο» το «κούρεμα» καταθέσεων. Επεσήμανε ότι οι Ευρωπαίοι εταίροι αξίωσαν από την Κυπριακή Δημοκρατία να ψηφιστούν νόμοι που είναι ενάντια στο Σύνταγμα.