Εργαζόμενοι και Συνταξιούχοι μετρούν την ανοχή τους!

Γράφει ο Βασίλης Στεφ. Λάππας

Είναι προφανές πως η χώρα εισέρχεται σε καθεστώς κηδεμονίας από την τριμερή επιτροπή, (Ευρωπαϊκή Επιτροπή – Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και Διεθνές Νομισματικό Ταμείο) εξέλιξη παντελώς αρνητική και μέχρι προ ημερών απευκταία. Παρ΄ όλες τις δηλώσεις του Πρωθυπουργού και κυβερνητικών στελεχών ότι η Ελλάδα θα παλέψει μοναχή της και δεν ενυπάρχει περίπτωση να ζητήσουμε τη συνδρομή του Δ.Ν.Τ. και επίσης να επιβαρύνουμε με την οικονομική πολιτική τα λαϊκά και αδύναμα κοινωνικά στρώματα του πληθυσμού, εντούτοις σήμερα πια τα πράγματα είναι ξεκάθαρα και ασφαλώς δεν επιδέχονται καμία απολύτως παρερμηνεία.

Την αντιμετώπιση της άθλιας οικονομικής κατάστασης στην οποία βρίσκεται η πατρίδα μας καλείται να την πληρώσει ως ο κυρίαρχα υπεύθυνος γι΄ αυτήν, ο μισθωτός υπάλληλος, ο μικρομεσαίος επιχειρηματίας και σαφώς η ευγενής τάξη των χαμηλοσυνταξιούχων, η συντριπτική πλειονότητα των οποίων καθημερινά βασανίζεται για το πώς θα ανταπεξέλθει στην ανερμάτιστη ακρίβεια σε κύρια και βασικά αγαθά και η οποία επί της ουσίας εξωθεί τους απομάχους της εργασίας στην απόγνωση και στην απελπισία, καθώς η αγοραστική τους δύναμη εξανεμίζεται. Και σαν να μην επαρκούσε η ραγδαία αναπροσαρμογή των τιμών στα καύσιμα προκύπτει και η «φορολογική μεταρρύθμιση» που ανακοίνωσε προχθές ο υπουργός οικονομικών με την πολιτική των αποδείξεων να σπρώχνει τους εξαθλιωμένους πολίτες σε ακόμα μεγαλύτερη κατάντια.

Δεν υπάρχει καμία απολύτως αμφιβολία, η κυβέρνηση ακολουθεί μια ακραιφνώς αντιλαϊκή, βαθύτατα ταξική πολιτική υποστηρίζοντας τα συμφέροντα των «χορηγών» καπιταλιστών εγχωρίων και υπερεθνικών. Συνεπώς κι αυτή όπως κι όλες οι προηγούμενες στοχοποιούν για την εγχώρια οικονομική αποτελμάτωση κι εξαχρείωση, τους άνεργους, τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους ήτοι τους συνήθεις αδύναμους κρίκους της κοινωνίας.

Προκαλεί τουλάχιστον θλίψη και συνάμα οργή αυτή η συμπεριφορά. Βεβαίως, οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ γνώριζαν από πριν και συγκεκριμένα προτού καν κερδίσει τις εκλογές το ΠΑΣΟΚ ποια εισοδηματική πολιτική θα εφάρμοζε καθώς θα έρχονταν στην εξουσία. Σήμερα την αισθανόμαστε καλά να έρχεται και να πέφτει επάνω μας σαν χιονοστιβάδα. Είναι αλήθεια όμως πως ανάμεσα στις δύο επιλογές Ν.Δ. με Καραμανλή και ΠΑΣΟΚ με Παπανδρέου ο λαός κινήθηκε με μετριοπάθεια και σύνεση. Έτσι επέλεξε. Τώρα απ΄ ό,τι φαίνεται όλη η τακτική του κυβερνώντος σήμερα κόμματος ήταν τέτοια προκειμένου να κερδίσει με σημαντική διαφορά τον αντίπαλο και παράλληλα να αποκτήσει ισχυρή πλειοψηφία προκειμένου να μπορεί να επιβληθεί στην κοινωνία. Άλλωστε όλο αυτό το διάστημα των τεσσάρων μηνών πορεύτηκε στη λογική του Λάου – λάου. Δηλαδή στη βήμα – βήμα αποκάλυψης των προθέσεων και των προτάσεων ανακάμψεως των καταβαραθρωμένων οικονομικών δεικτών. Πάντως, οφείλει να γνωρίζει το κυβερνητικό επιτελείο και ο επικεφαλής της πως η εργατική τάξη μετρά πλέον τις αντοχές και την ανοχή της !