Ο Λαός να Τολμήσει !

Γράφει ο Βασίλης Στεφ. Λάππας 

Τα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας είναι πράγματι πολλά και δυσεπίλυτα. Προφανώς απαιτούνται τολμηρές αποφάσεις και σαφώς χρειάζονται πολιτικές και κυρίως κοινωνικές συμμαχίες προκειμένου να καταστεί εφικτή η επιβίωση της κοινωνίας στο σύνολο της. Οι επιχειρηματίες έχουν χρέος να στηρίξουν το εισόδημα των εργαζομένων τους καθώς αυτό επηρεάζει δυναμικά και βραχυπρόθεσμα  τη βιωσιμότητα συλλήβδην του επιχειρηματικού κλάδου. Η κοινωνία και ειδικά η τάξη των εργαζομένων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα εδώ και δύο χρόνια αδιαλείπτως χτυπιέται με μανία από τις πολιτικές πρακτικές των κυβερνήσεων της εθνικής υποτέλειας και του ηθικού ξεπεσμού ήτοι του ΠΑΣΟΚ και της συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ -Ν.Δ. και ΛΑΟΣ για κάποιο διάστημα.

Τα αστικά κόμματα του κοινοβουλίου προχώρησαν στη βίαιη υφαρπαγή του λαϊκου εισοδήματος όπως επίσης και στο γκρέμισμα του κράτους πρόνοιας. Ο μεταξύ τους συναγωνισμός στις νεοφιλελεύθερες θέσεις ήταν περισσότερο από αποκαλυπτικός, ήταν απόλυτα κυνικός προς ευρύτερες κοινωνικές ομάδες του πληθυσμού και ιδίως στις πλέον  ευπαθείς. Παπανδρέου,Σαμαράς, Βενιζέλος, και ο γραφικός στα όρια της χαμέρπειας Καρατζαφέρης με ηγεμονίσκο  το φερέφωνο της εγχώριας και ευρωπαϊκής  τραπεζοκρατίας τον δοτό  Παπαδήμο, αποφάσισαν ανερυθρίαστα αφενός να επιτρέψουν την εκποίηση στο λαίμαργο και ακόρεστο διεθνές κεφάλαιο τον παραγωγικό  πλούτο της χώρας, μαζί με όλες τις δομές που πλήρωσε από το υστέρημα του όλα αυτά τα χρόνια ο ελληνικός λαός για να στηθούν, κι αφετέρου να υποσκάψουν τα θεμέλια της κοινωνικής συνοχής κατακερματίζοντάς την, αποσκοπώντας στην ολική ισοπέδωση της κοινωνίας. Όλα αυτά σχεδιάστηκαν  προκειμένου οι φαύλοι του καταρρακωμένου κι εξαχρειωμένου αστικού πολιτικού συστήματος να παραδώσουν την Ελλάδα - στο όνομα μιας πατριδοκάπηλης αντίληψης - στα επιτελικά και εκτελεστικά όργανα του δυτικοευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού ή στις αβυσσαλέες κι ανεξέλεγκτες  δυνάμεις της παγκοσμιοποίησης.

 Η κοινωνία παρά την εξαθλίωση στην οποία ζει μεγάλο μέρος της στα αστικά κέντρα της πατρίδας, ύψωσε το ανάστημα της και στις εκλογές της 6ης Μαίου έδωσε μήνυμα ηχηρό στις πολιτικές δυνάμεις που αθετώντας κάθε συνταγματική αρχή και αξία ανθρωπισμού την εξώθησαν στην αδυσώπητη φτώχεια κι απελπισία. Αυτοκτονίες, ανεργία, λουκέτα στα καταστήματα, κατάρρευση του παραγωγικού δυναμικού, έξαρση της μετανάστευσης και ολική αποσάθρωση των υπηρεσιών και παροχών υγείας, κοινωνικής μέριμνας και παιδείας.

Οι σύγχρονοι υπονομευτές της εθνικής ανεξαρτησίας και της λαϊκής κυριαρχίας, οι βάναυσοι υποτακτικοί του τραπεζικού κεφαλαίου και οι ενταφιαστές της κοινωνικής δικαιοσύνης συνεχίζουν να προκαλούν με τον ανείπωτο αμοραλισμό τους τις συνειδήσεις των ελευθέρων πολιτών. Κανένα μήνυμα δεν έλαβαν από την πρόσφατη ετυμηγορία του εκλογικού σώματος. Η ίδια αλαζονεία επισκιάζει τη συμπεριφορά των πολιτικών του πάλαι ποτέ κραταιού και νυν απαξιωμένου δικομματισμού. Φρόκαλα και υπόκοσμος εξακολουθούν να πρωταγωνιστούν και να εμμένουν στην εχθρική για το λαό στρατηγική τους. Στερούμενοι τσίπας και ηθικών συστολών αυθαδιάζουν μπροστά στους αποσβολωμένους όχι μόνο από τον φόβο που σκοπίμως και εντέχνως καλλιεργούν στους πολίτες αλλά και από την ντροπή που αισθάνονται για λογαριασμό τους.

Στις προσεχείς εκλογές ο ελληνικός λαός που επιμένει να θέλει να αλλάξει την ατραπό για την πατρίδα οφείλει τούτη τη φορά να στείλει πιο ξεκάθαρα και με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα το μήνυμα της λύτρωσης και της απελευθέρωσης από τα δεσμά της βαρβαρότητας με τα οποία τον έχουν αλυσοδέσει. Ο λαός να τολμήσει, να μη δειλιάσει και να προχωρήσει στη χειραφέτησή του. Είναι επιτακτικώς αναγκαίο να στηρίξει στην παρούσα φάση τον ΣΥΡΙΖΑ ως τη διαφορετική μοναδική κυβερνητική πολιτική πρόταση απαλλαγής από την νοσηρότητα των πολιτικών δυνάμεων  της ακροδεξιάς της Ν.Δ. και της νεοδεξιάς του ΠΑΣΟΚ που υποθήκευσαν  και με την ευθύνη του λαού ασφαλώς το παρόν και την προοπτική τη δική του και της χώρας. Σίγουρα υπάρχουν αμφιβολίες και δυστοκίες για την ετοιμότητα και για τη σαφήνεια των προγραμματικών δεσμεύσεων του ΣΥνασπισμού της ΡΙΖοσπαστικής Αριστεράς. Ωστόσο, ας μην γελιόμαστε παράταση της αθλιότητας  την οποία εξέθρεψαν τα στελέχη και τα μέλη του "γαλαζιοπράσινου" κατεστημένου είναι ολέθρια εξέλιξη για τον τόπο.  Ναι, πρέπει να κάνει ο λαός το επόμενο βήμα και να διορθώσει με μεγαλύτερη δύναμη και θέληση την ψήφο του. Να μην υποκύψει στις "κασσάνδρες" που ενορχηστρωμένα προάγουν τα εμφυλιοπολεμικά  σύνδρομα, τον πανικό και την τρομοκρατία. Έχει ευθύνη ο λαός να υπερασπίσει την ιστορία αυτού του τόπου , τη διαδρομή αυτού του έθνους  και το μέλλον των παιδιών του. 

Μια ιστορική πράγματι ευκαιρία ξεδιπλώνεται κι ανοίγεται μπροστά του μετά από πολλά έτη ώστε ο λαός  να γίνει επιτέλους κυρίαρχος της ζωής του. Αν δεν απαλλαγούμε από τα βαρίδια του παρελθόντος δεν μπορεί να χαράξει καινούργια ημέρα ανάτασης της Ελλάδας και του λαού της. Η οικονομική ανάπτυξη και η κοινωνική δικαιοσύνη είναι παράμετροι κι ενισχύονται όταν η δημοκρατία λειτουργεί και είναι κυρίαρχη. Απαιτείται κοντολογίς μια άλλη στρατηγική. Μια στρατηγική εθνική, καθολική  κι αυστηρά λαϊκή. Η οποία θα στοχεύει στην ειρηνική ανάπτυξη του Ελληνισμού και στην ευόδωση κλίματος δικαιοσύνης, σεβασμού και ελευθερίας. Είναι καιρός ο Έλληνας και η Ελληνίδα της βιοπάλης να αφήσουν στην άκρη τα ψευδοδιλήμματα περί δραχμής και ευρώ. Μέσα σε συνθήκες βάρβαρης νεοφιλελεύθερης πολιτικής η οποία εκτελείται στην Ελλάδα και την Ευρωπαϊκή Ένωση και η οποία  οδηγεί στην εξόντωση κοινωνικών τάξεων είναι αδύνατο εφόσον συνεχιστεί η εν λόγω συνταγή  να προκύψει ελπίδα και σωτηρία για τη χώρα. 

Το νέο όραμα που καλείται να εμπνεύσει η νέα διακυβέρνηση στους πολίτες είναι καταρχάς πολιτικό  Ήθος, Αξιοπιστία, Συνεργασία, Ισότητα και Ισονομία εντός ή κι εκτός ευρώ εάν ασφαλώς μας αποπέμψουν οι σύμμαχοι κι εταίροι μας. Αυτό το όραμα όμως σε καμία περίπτωση με καμία δυνατότητα δεν μπορούν  να εμπνεύσουν τα απολειφάδια του "ΠασοκΝουΔού" συρφετού.  Επιβάλλεται η ανάδειξη νέων  υγιών πολιτικών δυνάμεων που θα επιτρέψουν και την σταδιακή ανάδειξη και των κοινωνικών εκείνων δυνάμεων που μέσα από το περιβάλλον της συν εργατικότητας θα επιχειρήσουν και θα επιφέρουν μια αλλαγή νοοτροπίας και συναντίληψης εθνικής αποστολής και κοινωνικής επιβίωσης και μετ΄ έπειτα ευημερίας.