Λαϊκή Δεξιά ΜΕΡΟΣ Β

Ένας από τους κύριους εκπρόσωπους της Λαϊκής Δεξιάς, ήταν ο Κομνηνός Πυρομάγλου. Ήταν Λημνιός στην καταγωγή. Αυτό, οι αναγνώστες της Πάρου ας το κρατήσουν, καθώς θα υπάρχει ειδική αναφορά για τις δημοτικές εκλογές του 2006 και το γιατί το 1/3 του εκλογικού σώματος της δεξιάς παράταξης, πήγε και στρατεύτηκε με τον Γ. Ραγκούση.



Ο Πυρομάγλου ήταν ο ουσιαστικός ιδρυτής του ΕΔΕΣ στην κατοχή. Κατά την διάρκεια της κυβέρνησης Μεταξά, δημιούργησε το Ενιαίο Αντιδικτατορικό Μέτωπο και τέθηκε επικεφαλής του. Για την δράση του αυτή εξορίστηκε στην Σίκινο και μετά διέφυγε στην Γαλλία όπου γνωρίστηκε με τον Πλαστήρα. Ο τραγέλαφος της ιστορίας είναι, ότι και ο ίδιος ο Μεταξάς, είχε εξοριστεί στην Μασσαλία όπου εκεί γνώρισε τον πρωτεργάτη του εθνικιστικού κινήματος του 20ου αιώνα, Ίωνα Δραγούμη,

Το 1941 ο Πυρομάγλου ίδρυσε τον ΕΔΕΣ όπου στην ιδρυτική του διακήρυξη μιλούσε για την κατάργηση της βασιλείας και την εγκαθίδρυση σοσιαλιστικού πολιτεύματος. Ο ίδιος μάλιστα, ο Πυρομάγλου τέθηκε επικεφαλής του στρατιωτικού σκέλους της οργάνωσης της ΕΟΕΑ.

Ο Ζέρβας που συμμετείχε ως αρχηγός του ΕΔΕΣ θεωρήθηκε από τον Πυρομάγλου «φανατικός αγγλόφιλος» και επήλθε η ρήξη.

Για τον «αντίπαλο», το ΕΑΜ, ο Πυρομάγλου είχε καλή σκέψη και το θεωρούσε εθνο-απελευθερωτικό κίνημα και εκείνο. Στο βιβλίο του δε «Δούρειος ίππος» σημειώνει: «Ο Άρης Βελουχιώτης συνέλαβε τη σημασία και την απήχηση που θα είχε στην ψυχολογία του Ελληνικού λαού το εγχείρημα αυτό και παρ΄ όλες τις αντιρρήσεις του-για να μη φανεί ότι δεν συμμορφώνεται και με τη γραμμή των Αθηνών-δέχθηκε να συμμετάσχει ενεργώς».

Ο ίδιος μάλιστα ο Βελουχιώτης σε συνάντηση που είχε με τον Πυρομάγλου του είπε: «Δεν είμαι τρελός ν' αφήσω σ' εσάς αυτή τη μεγάλη ευκαιρία. Ας λένε ό,τι θέλουν στην Αθήνα» («Ιστορικόν Αρχείον Εθνικής Αντιστάσεως», Κομνηνός Πυρομάγλου) ή σε άλλη διατύπωση «Αυτοί στην Αθήνα είναι κόπανοι, νομίζεις ότι θ' αφήσω σε σας την πρωτοβουλία τώρα, που αρχίζει ο αγώνας;».

Τελικά, στην ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου συμμετείχαν 60 άνδρες του ΕΔΕΣ, 120 του ΕΛΑΣ καθώς και 11 Βρετανοί σαμποτέρ, 3 Βρετανοί οπλίτες, ένας Παλαιστίνιος και δύο Τουρκοκύπριοι. Ο Πυρομάγλου ήταν επικεφαλής στο σαμποτάζ της ομάδας, στο βόρειο βάθρο της γέφυρας.

Όλα τα παραπάνω τα γράφουμε, για να μην νομίσει κανείς ότι ο Πυρομάγλου ήταν κανένας «άκαπνος».

Φυσικά, ο Πυρομάγλου, γνήσιος εκφραστής της Λαϊκής Δεξιάς, είχε συμμετάσχει στον Ισπανικό Εμφύλιο πόλεμο με άλλους 250 Έλληνες. (Πολλοί φυσικά εκ των 250 Ελλήνων συμμετείχαν με τις δυνάμεις της Αριστεράς, αν και οι περισσότεροι ιστορικοί συμφωνούν ότι τουλάχιστον 200 άτομα ήταν με τις δυνάμεις της Εθνικιστικής Δεξιάς. Εκεί ο Πυρομάγλου γνωρίστηκε με τον Ν. Καζαντζάκη, που είχε πάει ως δημοσιογράφος της «Καθημερινής» για να πάρει συνέντευξη του Εθνικιστή ηγέτη της «Φάλαγγας», Χοσέ Αντόνιο Πρίμο Ντε Ριβέρα.

Ο Πυρομάγλου ήταν ένας άνθρωπος του πνεύματος, αλλά συγχρόνως και της δράσης. Εργαζόταν σαν καθηγητής, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό και εκτός από πρόεδρος του Αντιδικτατορικού Μετώπου επί Μεταξά, ήταν και γραμματέας της επιτροπής πρωτοβουλίας των κομμάτων, κατά της 4ης Αυγούστου.

Στην κατοχή ήταν εκπρόσωπος του ΕΔΕΣ στις διασκέψεις του Καΐρου και του Λιβάνου.

Μετά την λήξη του πολέμου δεν απαίτησε τίποτα για εκείνον και πήγε στο Παρίσι όπου έκανε εμπόριο, για να ζήσει.

Το 1958 συνεργάστηκε με την ΕΔΑ (!!!) και εξελέγη βουλευτής, ενώ με τον Ηλ. Τσιριμώκο ίδρυσαν την «Δημοκρατική Ένωση».

Στην συνέχεια, συνέγραψε βιβλία με την ιστορία του Β Παγκοσμίου Πολέμου.

Στην 7ετία της χούντας του Παπαδόπουλου, ανέπτυξε έντονη αντιστασιακή δράση, αν και ήταν σε μεγάλη ηλικία. Για την δράση του αυτή, έλαβε το παράσημο του πολεμικού Στρατού.

Πέθανε το 1980 σε ηλικία 81 ετών.